انسان از هر آنچه نفرت دارد، مى گريزد، و از آن فرار مى كند، و هميشه نفرت همانند، محبت، عامل تحريك است. اگر نفرت نباشد، انسان از هر حادثه داراى خطرى نمى گريزد. اگر نفرت نباشد، براى انسان نسبت به سل و يا وبا و يا سنگ كليه تنفّر ايجاد نمى شود. و لذا او براى معالجه هم اقدام نمى كند. اگر انسان از دشمن نفرت نداشته باشد، علیه آن اقدام نمى كند، و اگر هم كسى را دوست داشته باشد، به او گرايش پيدا مى كند، و اگر هم از كسى نفرت داشته باشد، كارى مى كند كه او را رد نمايد، و پيش او نمى ماند تا در كنار هم زندگى كنند.
منبع : پایگاه عرفان
