حالا همين ديندار مى خواهد مال مردم را رعايت كند؛ همين ديندار مى خواهد آبروى مردم را رعايت كند. جوانى آمد خدمت اميرمؤمنان عليه السلام و گفت: من زنا مرتكب شدم و خداوند براى آن حد معين كرده است. من آمدم آن را به شما بگويم تا مرا حد بزنيد و من پاك شوم. حضرت فرمود: در حق خودت دارى اشتباه مى كنى و خيالاتى شده اى. در واقع، مرد چنين گناهى كرده بود، اما دين به اميرمؤمنان عليه السلام، و به هر مؤمن ديگرى دستور داده، به هر شكلى كه ممكن است، كارى بكنيد كه آبروى گناهكار محفوظ بماند و به حد و قصاص نرسد. گفت: تو خيالاتى شدى، و فكر مى كنى كه گناهكارى. مرد گفت: على جان! من زنا كردم. حضرت فرمود: ديگر ادامه نده و بلند شو برو، تو اشتباه مى كنى. اما حالا بعضى ها مته به خشخاش مى زنند تا گناه ديگران را كشف كنند؛ اما اميرمؤمنان عليه السلام اصرار دارد كه گنا انجام شده، پنهان بماند. اين ديندارى است. مرد رفت و فردا آمد و گفت: على جان! من زنا كردم. حالا من دارم مى گويم كه اميرمؤمنان عليه السلام به او گفت: هواى كوفه گرم است و تو دچار اختلال حواس شدى. مرد پاكدامن برو. دوباره حضرت او را بيرون كرد. مرد فردا براى بار سوم آمد و گفت: على جان! من زنا كردم باز حضرت او را بيرون كرد. مرد براى بار چهارم آمد و گفت: على جان! من زنا كردم. با اين اقرار ديگر آن مرد چهار بار اقرار كرد و حضرت را مجبور به اجراى حد نمود، و به قنبر گفت: او را بازداشت نما. حضرت خشگمين شد و گفت: چقدر رشت است كسى از شما برخى از كارهاى زشت را انجام دهد، بعد خود را پيش مردم بى آبرو كند. اگر اين مرد در خانه توبه مى كرد، به خدا قسم، توبه اش بين او و خداوند بهتر از اين بود كه من حد را بر او اجرا كنم.
تقصير خود آن مرد بود كه چهار بار اقرار كرد. او بايد روز اول مى رفت و ديگر هم نمى آمد.
حفظ آبروى مسلمان، حفظ آبروى خانواده ها لازم است. البته، آدم اشتباه مى كند و مرتكب گناه مى شود، اما گناه زبانِ آن كسى كه گناه گناهكار را پخش مى كند، سنگين تر از گناه گناهكار است. ممكن است كه گناهكار توبه كند و خدا هم او را ببخشد. اما خداوند دربار آن كس كه گنا گناهكار را پخش كرده، درآى نوزدهم سوره نور مى گويد:
إِنَّ الَّذينَ يُحِبُّونَ أَنْ تَشيعَ الْفاحِشَهُ فِى الَّذينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ أَليمٌ فِى الدُّنْيا وَ الْآخِرَهِ.
براى آن زبانى كه گناه ديگرى را بين مردم پخش كرده، عذاب دردناكى مهيا شده است.
مؤمن اين گونه نيست كه بدى گناهكاران را پخش كند؛ مؤمن آبروساز است؛ مؤمن شخصيت ساز است.
منبع : پایگاه عرفان
