اجابت كنندگان دعوت‏هاى باطل

 آن صداهايى كه مى شنوند ، همه آنها را به آتش دعوت مى كند :

 » أُوْلَئِكَ يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ «

 ولى صداى پيغمبر صلى الله عليه وآله كه دعوت به كمال ، خير دنيا و بهشت آخرت است ، پنبه مى گذاشتند كه نشنوند .

 امروزه ديگر پنبه در گوش نمى گذارند ، بلكه آنقدر صداى غير حق را بيست و چهار ساعته با خود دارند كه نيازى به پنبه نيست ؛ چون بلندگوهاى دشمنان خسته نمى شوند .

 اوايل سوره نوح آمده است كه حضرت بعد از نهصد و پنجاه سال تبليغ به پروردگار عرض مى كند : خدايا ! من اين همه سال است كه روز و شب مردم را به تو دعوت كردم :

 » إِنِّى دَعَوْتُ قَوْمِى لَيْلاً وَ نَهَارًا «

 اما اين ها نسل به نسل در برابر دعوت من ، براى اين كه چشم آنان مرا نبيند ، لباس هاى خود را روى صورت خود مى انداختند و براى اين كه صداى مرا نشنوند ، انگشت خود را در گوش خود مى گذاشتند :

 » يَجْعَلُونَ أَصَبِعَهُمْ فِى ءَاذَانِهِم «

 كه صداى مرا نشنوند . اين ها دنباله هاى همان قوم حضرت نوح عليه السلام و مردم مكه هستند كه در خوابند .

 ممكن است اين ها روزى بيدار شوند . اگر بيدار شوند ، سراپا نيروى فهم ، گوش دادن ، ديدن و خوب شدن مى شوند :

  » فَبَشِّرْ عِبَاد × الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُوْلَئِكَ الَّذِينَ هَدَيهُمُ اللَّهُ وَ أُوْلَئِكَ هُمْ أُوْلُواْ الْأَلْبَبِ

  بزرگوار ، با كرامت و عزيز مى شوند .