يكى از دوستان من تعريف مى كرد : كسى پانصد متر زمين را با پولش به مسجد تبديل كرده بود . مسجد به اينجا رسيد كه چراغش روشن شود ، امام جماعتى بايستد و مردم نماز بخوانند .
خادم خوش برخورد و خوش اخلاقى را آورد . مساجد و حسينيه هاى ما بايد هميشه بگردند و خادمان و كارگزارانى را انتخاب كنند كه جوان ، با حوصله ، شاداب و خوش برخورد باشند . خدا حضرت زكريا عليه السلام را به عنوان خادم براى بيت المقدس و حضرت ابراهيم و اسماعيل عليهما السلام را براى بيت اللّه الحرام انتخاب كرد.
صحيح نيست كه به كسى كليد مسجد را بدهند كه ديگر نه حوصله دارد با مردم خوش برخورد باشد و نه موارد اخلاقى را رعايت مى كند . اين چنين شخصى براى محافل مذهبى جنبه دافعه مى شود . مسجد بايد خادم و امام جماعتش در اوج اخلاق ، حلم و بردبارى باشند . اين حرف قرآن است .
خدا حضرت ابراهيم عليه السلام را دعوت كننده به كعبه قرار داد :
» وَ أَذِّن فِى النَّاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوكَ «
فرمود : تو مردم را دعوت كن كه به سمت تو بيايند ، نه به سمت كعبه . سنگ و گل كه كارى نمى كنند . خدمتگزار و امام جماعت اثر دارند .
منبع : پایگاه عرفان