زهد در كلام امام صادق عليه السلام‏

از حضرت صادق عليه السلام در باب زهد نقل شده:

هرگاه خداوند براى بنده، خوبى بخواهد، او را به دنيا بى رغبت كند و در امر دين فهميده سازد و به عيوب دنيا، بينا نمايد و به هر كه اين اوصاف داده شود، داراى خير دنيا و آخرت شده و فرمود: هيچ كس حق را از درى نجسته كه از درِ زهد در دنيا بهتر باشد و زهد، ضد آن چيزى است كه دشمنان خدا آن را مى طلبند.

گفتيم: قربانت گردم آنان چه راهى مى جويند؟ فرمود: از رغبت به دنيا و فرمود:

آيا شخص پر صبر ارجمندى وجود ندارد، به راستى اين دنيا چند روز اندك بيش نيست، هلّا بر شما! حرام است بر شما مزه ايمان را بچشيد تا نسبت به دنيا بى رغبت و زاهد نگرديد.

راوى مى گويد: از حضرت شنيدم: هرگاه مؤمن خود را از دنيا كنار كشد، مقامش بالا رود و شيرينى دوستى خدا را دريابد و نزد دنياداران به ديوانه ماند و همانا حب خدا به دين مردم آميخته و به كارى، جز آن دست نيندازند، راوى گويد: شنيدم مى فرمود: به راستى چون قلب پاك و مصفا شد، زمين بر او تنگ گردد تا بر فراز رود.