وجود مبارك حضرت صادق عليه السلام در ارتباط با ماه مبارك رمضان روايتى را از وجود مبارك رسول خدا صلى الله عليه و آله نقل مى كنند كه متن اين روايت نشان دهنده رحمت ويژه پروردگار به روزه داران در اين ماه است و اين كه روزه داران ـ هر كسى به تناسب سعه وجودى خودش در پيشگاه مبارك پروردگار ـ از ارزش والايى برخوردار مى باشد و معامله خداوند در اين ماه با روزه داران، معامله ويژه و خاصى است.
در ابتداى روايت رسول مطهر صلى الله عليه و آله آمده است:
«شَهْرُ رَمَضانَ شَهْرُ اللّهِ»
اين ماه رمضان، ماه خداست؛ يعنى در دوازده ماه قمرى، پروردگار عالم اين ماه را ويژه خودش قرار داده و براى خود انتخاب كرده است. به اين معنا كه در اين ماه معامله اى با بندگانش دارد كه در يازده ماه ديگر اين معامله را ندارد؛ هر چند بندگانش در يازده ماه ديگر عبادت هاى مورد قبول خدا را انجام دهند.
اين كه كلمه «شهر» به پروردگار اضافه شده است؛ «شهر اللّه» چون اين ماه ارتباطى كه با «اللّه» دارد، ظرفى شده است كه خداوند متعال عنايات، كرامات و الطافش را در اين ظرف، بر بندگانش نازل مى كند كه يازده ماه ديگر، چنين ظرفيتى را ندارند تا به بندگانش به اين كيفيت عنايت و لطف شود.
«وَ هُوَ شَهْرٌ يُضاعِفُ اللّه فِيه الحَسَناتِ»
اگر شما در يازده ماه ديگر نماز صبح، ظهر، عصر، مغرب و عشاء را مى خوانيد، همان هفده ركعت در پرونده شما ثبت مى شد، اما در اين ماه هر ركعت از نماز واجب يا مستحب شما، مضاعف مى شود و اين اضافه كردن در عالم طبيعت بهتر قابل مشاهده است.
منبع : پایگاه عرفان
