فرق اهل توحيد و اهل شرک را در خود قرآن بنگريد. اينجا خانهاي است که ابراهيم و بعد از او انبيا در برابر آن با يک جهان ادب و تواضع ايستادند و عبادت کردند و مناجات شبانه و گريه و انابه داشتند؛ و روزگاري هم دست بتپرستان افتاد كه قرآن ميگويد:
(وَ ما كانَ صَلاتُهُمْ عِنْدَ الْبَيْتِ إِلاَّ مُكاءً وَ تَصْدِيَةً)
دور خانة خدا سوت ميکشيدند و کف ميزدند. اين فرهنگ بتگرايي در کنار کعبه قبل از پيامبر است.
منبع : پایگاه عرفان