اين روايت خيلى پرقيمت است كه از وجود مبارك امام حسن عليه السلام رسيده است ، جمله اول روايت اين است:
« مِن عَلامَةِ إعراضِ اللّه عز و جل عَن العبدِ أن يَجعَلَ شُغلَهُ فيمَا لايَعنِيه »
نشانه رو برگردان خدا از انسان اين است كه عمر انسان در امورى هزينه شود كه كل آن بيهوده و از بين رفتنى است .
حرف خيلى عجيبى است . اگر خدا رو برگرداند ، چه چيزى براى انسان مى ماند ؟ حيوانات چه سرمايه اى غير از گوشت و پوست و استخوان دارند كه اگر به اين ها اضافه كنند ، وزن آنها بالا مى رود كه در سلاّخ خانه قيمت بيشترى به خاطر وزن بيشتر مى دهند . مگر ما در كره زمين چقدر خوب داريم كه لقمه خدا را بخورند و خدا بگويد : نوش جان ؟ خيلى ها مى خورند و خدا و ملائكه مى گويند : نعمت خدا را حرام كردى .
در روايت داريم كه آدم ها نادرست كه با خدا ارتباط ندارند ، روى زمين كه راه مى روند ، زمين مى گويد : خدا تو را لعنت كند كه بار روى دوش من گذاشته اى . آفتاب كه مى تابد ، مى گويد : خدا تو را لعنت كند كه مرا هزينه خودت مى كنى . آب كه مى خورند ، مى گويد : خدا تو را لعنت كند كه مرا در ظرف نجس وجود خود ريختى . اما وقتى انسان مؤمن مى خورد ، ملائكه مى گويند :
«هَنِيــٔا مَّرِيــٔا»
آيه هفت سوره مؤمن را ببينيد ، فرشتگان عرش و اطراف عرش دعاگوى زمينيان هستند ، اما فقط دعاگوى دو طايفه ؛ اهل ايمان و اهل توبه است . چقدر خوب است كه كسى در لحظه به لحظه زندگى ، ملائكه عرش و اطراف عرش او را دعا كنند و نفرين نكنند .
خدا اگر رو برگرداند ، چه چيزى براى انسان مى ماند ؟ جز چند كيلو گوشت و پوست و استخوان كه به درد هيچ غسّالخانه اى نمى خورد . در دنيا هر كافرى كه مى خواهيد به غسّالخانه ببريد و بگوييد : بكشيد و گوشت او را بفروشيد ، مى گويند : بردار ببر و از اينجا دور كن كه به اندازه گوسفند نيز نمى ارزند . آن كس كه خدا از او رو برگرداند ، اين گونه است .
منبع : پایگاه عرفان
