اگر انسان به حقیقت، اهل دین باشد و اسلامي را که خداوند مهربان در حوزة نبوت همۀ پیغمبران مطرح کرده، داشته باشد و در یک کلمه، در تمام شؤون زندگی، وصل به پروردگار باشد، این دینداری، این اتصال و این ارتباط با اسلام واقعی، سبب پدید آمدن آثار بسیار مثبت و با ارزشي خواهد شد، چه در حالات انسان، و چه در اعمال انسان، و چه در اخلاق انسان، و به تعبیر وجود مبارک امام صادق عليه السلام، آدمی منبع تولید هر خیری خواهد شد. مجموع این آثار که از دینداری واقعی از وجود انسان پدید میآید، آدمی را محبوب دلها میکند؛ چنانكه قرآن مجید در اين باره ميگويد:
}إِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا.{ [1]
ما پیاده شدۀ اين آیه را در وجود مبارک حضرت ابیعبدالله الحسین عليه السلام میبینیم. ایمان امام حسین عليه السلام، عمل صالح حضرت و ارزشهای وجودیاش سبب شد که دلهای نسبتاً پاک، و دلهای دارای پاکی كامل، ظرف محبت برای وجود مقدس آن حضرت شوند. دشمن نمیدانست که با قطعه قطعه کردن بدن آن حضرت و با کشتنش، آثار وجودش از بین نخواهد رفت؛ چرا که او متصل به پروردگار عالم بود و هست.
منبع : پایگاه عرفان