اگرانسان درمسیر خدا، انبیاء، ائمه علیه السلام و اهل معرفت حرکت کند، در جاده فلاح ورستگاری قرار می گیرد. درقرآن کریم در مورد فلاح وفوز آیات بسیاری وجود دارد. پروردگار درباره فلاح می‌فرماید: « أُولئِكَ عَلى هُدىً مِنْ رَبِّهِمْ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ »، کسانی که در راه هدایت قرار دارند و تمام موانع راه سعادت دنیا و آخرت را از جاده زندگی کنار زدند. خداوند متعال درباره فوز هم می فرماید: «الَّذينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا في سَبيلِ اللَّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ وَ أُولئِكَ هُمُ الْفائِزُونَ »، آیه دو معنا دارد، معنای اولیه این است آنان که از مکه به مدینه هجرت کردند. معنی کامل این است که آنان از تمام گناهان هجرت کردند با جان و مال خود در راه خدا کوشیدند. مقام آنان نزد پروردگار بزرگترین مقام است. رستگاران کسانی هستند که خویش رابه خدا و ایمان پیوند زدند. عبادت و ترک گناه همواره این پیوند را محکم‌تر می‌کند.
برای سالک شدن سه خصلت باید در وجود انسان زنده شود، وگرنه درعالم حیوانات باقی می‌ماند، و ازدیدگاه وحی راه رستگاری به روی او بسته خواهد شد و بعد از مرگ هیزم دوزخ است،« فَكانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَباً »، یعنی او سالها زحمت کشید تا هیزم جهنم شود. هیزم زنده دربرزخ وقیامت ودوزخ دچار چه اندوهی و غصه‌ای خواهد شد. درک چنین حقیقتی برای انسان عاقل بسیار سخت است.
منبع : پایگاه عرفان
