و كان من دعائه عليه السلام فى اللجا الى الله تعالى
مسموع شده از ائمه ى روات اين كتاب مستطاب كه بعد از عصر، مداومت نمودن بر اين دعا موجب ثواب عظيم است.
«اللهم ان تشا تعف عنا، فبفضلك».
«تعف» بدل من «تشا».
يعنى: اى خداوند من، اگر خواهى كه عفو كنى و درگذرى از گناهان ما، پس اين عفو به محض تفضل است، بى آنكه سابقه ى استحقاقى باشد ما را در اين عفو.
«و ان تشا تعذبنا، فبعدلك».
«تعذبنا» يروى مجزوما على ان يكون بدلا من «تشاء» مرفوعا. اى: ان تشاء انت تعذبنا و الجمله المبدوه بالفاء بعدهما جزاء الشرط.
(يعنى:) و اگر خواهى كه عذاب كنى ما را، پس به مقتضاى عدل است. چه صدور معاصى منشا استحقاق عذاب است.
«فسهل لنا عفوك بمنك. و اجرنا من عذابك بتجاوزك».
اى: انقذنا من عذابك. من: اجاره الله من العذاب، اى: انقذه.
(يعنى:) پس آسان گردان از براى ما عفو خود را به نعمت عام خود. و خلاصى و رهايى ده ما را از عذاب خود به سبب درگذشتن تو از گناهان ما.
«فانه لا طاقه لنا بعدلك، و لا نجاه لاحد منا دون عفوك».
زيرا كه ما را طاقت و توانايى نيست به عدل تو از بسيارى معاصيى كه كرده ايم و مستحق عقاب شده ايم. و رستگارى نيست هيچ يك از ما را بى عفو تو.
«يا غنى الاغنياء، ها نحن عبادك بين يديك».
الغنى هو المستغنى عن الخلق بذاته، فلا تعرض له الحاجات، و بكماله و قدرته غنى عن الالات و الادوات، و كل ما سواه محتاج و لو فى وجوده. فهو الغنى المطلق.
و «ها» حرف تنبيه.
يعنى: اى توانگرترين توانگران، اينك ما بندگان توايم در پيش و برابر تو ايستاده ايم.
«و انا افقر الفقراء اليك. فاجبر فاقتنا بوسعك».
الجبر ان تغنى الرجل من فقر او تصلح عظمه من كسر.
و الوسع- بضم الواو و سكون السين-: الجده، اى: الغنى.
يعنى: من محتاجترين همه ى محتاجانم به سوى رحمت تو. پس جبر احتياج ما بكن به توانگرى خود.
«و لا تقطع رجاءنا بمنعك، فتكون قد اشقيت من استسعد بك و حرمت من استرفد فضلك».
الشقاوه- بالفتح-: ضد السعاده. فمعنى «اشقيت» اى: جعلته شقيا من طلب السعاده منك.
و حرمه الشى ء يحرمه حرمه و حرمانا، اذا منعه اياه.
و الرفد- بالكسر-: العطاء و الصله. و الاسترفاد: الاستعطاء.
يعنى: و قطع مكن اميد ما را از خود به بازداشتن خود از انزال نعمت و رحمت، كه اگر قطع اميد ما كنى، هر آينه خواهى بود از آن كسانى كه بدبخت كرده باشى آن را كه طلب سعادت و نيكبختى كرده بود به رحمت تو، و ممنوع
ساخته باشى آن كس را كه طلب عطا كرده باشد از فضل تو.
پس گويا كه اين كلام بلاغت نظام در قوه شرطيه متصله اى است كه استثنا كرده شده از او نقيض تالى تا لازم آيد از او نقيض مقدم.
«فالى من حينئذ منقلبنا عنك؟! و الى اين مذهبنا عن بابك؟!».
المنقلب يكون مكانا و مصدرا، كالمنصرف. و كذلك المذهب.
يعنى: اگر مقطوع الرجا شويم از تو، پس به سوى كه باشد محل بازگشت ما- يا: بازگرديدن ما-؟! و به كجا باشد رفتن ما- يا: محل ذهاب ما- از درگاه تو؟!
«سبحانك، نحن المضطرون الذين اوجبت اجابتهم، و اهل السوء الذين وعدت الكشف عنهم».
المضطر: اسم فاعل من الاضطرار، و هو افتعال من الضروره، قلبت تاوه طاء لمكان الضاد فى فائه، من: اضطر الى الشى ء، اى: لجا اليه. اى: نحن الذين احوجتنا شده ما بنا الى اللجا الى الله تعالى.
يعنى: به پاكى ياد مى كنيم تو را خداوندا، ما فروماندگانيم كه هيچ حيله و وسيله نيست ما را مگر تو، و از آنانيم كه واجب گردانيده اى اجابت دعوت ايشان را، و آن رنجورانيم كه وعده داده اى كه رنج از ايشان بردارى. لقوله تعالى:
(امن يجيب المضطر اذا دعاه و يكشف السوء).
«و اشبه الاشياء بمشيتك، و اولى الامور بك فى عظمتك رحمه من استرحمك، و غوث من استغاث بك».
و شبيه ترين چيزها به سنت و طريقه ى تو- يا: به خواست و اراده ى تو، بر اختلاف نسختين- و سزاوارترين كارها به جناب ربوبيت تو در جنب عظمت و بزرگى تو، بخشايش است آن كسى را كه طلب بخشايش نمايد و فرياد
رسيدن است آن كسى را كه فرياد خواهى كرده است از درگاه كبرياى تو.
«فارحم تضرعنا اليك، و اغننا اذ طرحنا انفسنا بين يديك».
تضرعنا، اى: تذللنا. و منه قوله تعالى: (يتضرعون)، اى: يتذللون.
و «اغثنا»- بالغين المعجمه و الثاء المثلثه- من الاغاثه. و فى بعض النسخ بالغين المعجمه و النونين من الغناء، و بالعين المهمله و النون المشدده من الاعانه.
يعنى: ببخشا زارى و خواهش ما را به سوى جناب تو و بى نياز گردان- يا: به فرياد رس، يا اعانت كن- ما را، چون انداخته ايم خود را پيش تو.
«اللهم ان الشيطان قد شمت بنا اذ شايعناه على معصيتك، فصل على محمد و آله و لا تشمته بنا بعد تركنا اياه لك، و رغبتنا عنه اليك».
«شمت» من باب علم.
رغب عنه، اذا لم يرده. فالمعطوف كالمفسره للمعطوف عليه.
يعنى: پروردگارا، به درستى كه شيطان- كه ديو رجيم است- شادى مى كند به ما چون مشايعت و همراهى نموديم او را بر معصيت و نافرمانى تو، پس رحمت فرست بر محمد و آل او و شادمان مكن او را بر ما بعد از آنكه ما او را واگذاشته ايم و ترك كرده ايم از جهت رضاى تو و نخواسته ايم او را و رو آورده ايم به سوى جناب مقدس تو.
فارسی
و كان من دعائه علیه السلام فى اللجا الى الله تعالى
0
0%
(نفر
0)
نظر شما در مورد این مطلب ؟
نمی پسندم
می پسندم
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:
آخرین مطالب
بیشترین بازدید این مجموعه
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
