و كان من دعائه عليه السلام اذا نعى اليه ميت، او ذكر الموت
دعاى چهلم هر گاه خبر مرگ كسى را دادندى به آن حضرت، يا يادكردى موت را به اين دعا قرائت فرمودى.
«اللهم صل على محمد و آله. و اكفنا طول الامل».
بار خدايا، رحمت كن بر محمد و آل او. و كفايت حال ما كن از درازى اميد ما- در امور مرغوبه ى دنيوى. چه، اين رذيله اى است كه موجب فراموشى از آخرت است.
«و قصره عنا بصدق العمل».
و كوتاه گردان اميد ما را از دنيا به كردار نيكو.
«حتى لا نومل استتمام ساعه بعد ساعه».
تا آنكه اميد نداشته باشيم تمام كردن ساعتى بعد از ساعتى.
«و لا استيفاء يوم بعد يوم».
و نه به سركردن روزى پس از روزى.
«و لا اتصال نفس بنفس».
النفس- بالتحريك-: واحد الانفاس، و هو ما يخرج من الحى حال التنفس.
(يعنى:) و نه پيوسته شدن نفسى به نفسى.
«و لا لحوق قدم بقدم».
و القدم- بفتحتين- هو من الرجل ما يطا عليه الانسان من لدن الرسغ الى ما دون ذلك. قاله المطرزى فى المغرب.
(يعنى:) و نه رسيدن گامى به گامى.
«و سلمنا من غروره».
و سالم دار ما را از فريبندگى طول امل.
«و آمنا من شروره».
و ايمن گردان ما را از بديهاى آن.
«و انصب الموت بين ايدينا نصبا».
«بين ايدينا»، اى: قدامنا. و قد تقدم الكلام فيه.
(يعنى:) و به پاى دار مرگ را در برابر ما بپاى داشتنى كه در هيچ حال از او غافل نباشيم.
«و لا تجعل ذكرنا له غبا».
اى: نتذكره وقتا دون وقت. و منه: زر غبا تزدد حبا.
(يعنى:) و مگردان ياد كردن ما مرگ را در وقتى دون وقتى. يعنى هميشه نصب العين ما بوده باشد.
«و اجعل لنا من صالح الاعمال عملا نستبطى معه المصير اليك».
اى: نطلب التاخير مع هذا العمل عن الرجوع اليك لانه عمل صالح يوجب كسب الحسنات.
(يعنى:) و بگردان از براى ما از كردارهاى نيكو عملى كه دير شماريم به آن عمل از بازگشتن به سوى تو. چه، موجب آن است كه كسب نيكويى چند كنيم كه مستوجب بهشت گرديم.
«و نحرص له على وشك اللحاق بك».
الوشك- بفتح الواو و سكون الشين المعجمه-: السرعه. يقال: عجبت من وشك ذلك الامر، اى: من سرعته.
(يعنى:) و حريص گرديم ما از جهت آن عمل به زود رسيدن به تو.
«حتى يكون الموت مانسنا الذى نانس به».
الانس: خلاف الوحشه. و المانس: محل الانس.
(يعنى:) تا آنكه باشد مرگ محل انس و خو گرفتن ما كه به آن آرام گيريم و نرميم از آن.
«و مالفنا الذى نشتاق اليه».
و محل الفت ما كه مشتاق و آرزومند باشيم به سوى آن.
«و حامتنا التى نحب الدنو منها».
حامه الانسان: خاصته و من يقرب منه.
(يعنى:) و از نزديكان باشد كه دوستدار باشيم نزديكى او را.
«فاذا اوردته علينا و انزلته بنا، فاسعدنا به زائرا».
پس چون درآوردى مرگ را بر ما و فرود آوردى آن را به ما، پس نيكبخت گردان ما را به آن در حالتى كه زيارت كننده ى ما باشد.
يعنى ورود او از روى عزت باشد. چه، زيارت دريافتن است شخصى شخصى را از روى عزت.
«و آنسنا به قادما».
الايناس: خلاف الايحاش. و القادم: الجائى من السفر. فالكلام مبنى على الاستعاره.
(يعنى:) و انس ده ما را به آن در حالتى كه پيش ما آينده باشد.
«و لا تشقنا بضيافته».
من الشقاوه ضد السعاده.
يعنى: بدبخت مكن ما را به مهمانى آن- كه ورود آن را مكروه شماريم. چه، لقاى الهى محبوب است و موت مستلزم آن است.
«و لا تخزنا بزيارته».
و خوار مگردان ما را به زيارت آن.
«و اجعله بابا من ابواب مغفرتك و مفتاحا من مفاتيح رحمتك».
و بگردان آن را درى از درهاى آمرزش خود و كليدى از كليدهاى رحمت خود.
«امتنا مهتدين غير ضالين».
بميران ما را در حالتى كه راه راست يافتگان باشيم نه گمراهان.
«طائعين غير مستكرهين».
فرمانبرداران باشيم نه گردنكشان.
«تائبين غير عاصين و لا مصرين».
توبه كنندگان باشيم نه عصيان ورزيدگان و نه مبالغه كنندگان در گناه.
«يا ضامن جزاء المحسنين».
اى آنكه در عهده ى خود گرفته اى پاداش نيكوكاران را- آنجا كه فرموده است: (ان الله لا يضيع اجر المحسنين).
«و مستصلح عمل المفسدين».
و به اصلاح آورنده ى كردار تباهكاران.
فارسی
و كان من دعائه علیه السلام اذا نعى الیه میت، او ذكر الموت
0
0%
(نفر
0)
نظر شما در مورد این مطلب ؟
نمی پسندم
می پسندم
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:
آخرین مطالب
بیشترین بازدید این مجموعه
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
