و كان من دعائه عليه السلام فى طلب الستر و الوقايه
دعاى چهل و يكم در طلب پوشانيدن عيوب و نگاه داشتن از وقوع در آن معايب.
«اللهم صل على محمد و آله. و افرشنى مهاد كرامتك».
«افرشنى» بهمزه الوصل- كما هو الاصل- من: فرش الشى ء يفرشه: بسطه. و بالقطع ايضا مروى فى هذا المقام. و الاصل: افرش لى، فحذف الجار و اوصل الفعل. و المهاد: الفراش. و منه: (جعل لكم الارض مهدا) اى: فراشا. و الكلام مبنى على الاستعاره.
يعنى: بار خدايا، رحمت كن بر محمد و آل او. و بگستران از جهت من بساط كرامت خود- كه آن بهشت عنبر سرشت است.
«و اوردنى مشارع رحمتك».
اى: اجعلنى واردا. و الوارد: الذى يرد و يحضر الماء.
و المشارع: جمع المشرعه، و هى الشريعه. و هو منصوب بنزع الخافض. اى: فى مشارع. و كذا «بحبوحه» كما سياتى.
يعنى: و وارد و حاضر گردان مرا در آبشخور رحمت خود.
«و احللنى بحبوحه جنتك».
«احللنى» بهمزه القطع من الاحلال بمعنى انزلنى.
و بحبوحه الشى ء- بضم الباء الموحده و فتحها و الحاءين المهملتين-: وسطه.
يعنى: فرودآر مرا در ميان بهشت خود. چه، بهترين جاهاى شى ء وسط آن است.
«و لا تسمنى بالرد عنك».
بكسر السين، من: وسم يسم. اى: لا تعلمنى، من العلامه. او بضمها، من: سام يسوم، اى: لا تولنى، او لا تردنى بالرد.
يعنى: و علامت مكن- يا: مران مرا- به مردوديت از درگاه خود.
«و لا تحرمنى بالخيبه منك».
خاب الرجل يخيب خيبه، اذا لم ينل ما طلب.
و «تحرمنى» من الحرمان.
يعنى: و محروم مگردان مرا به نوميدى از درگاه خود.
«و لا تقاصنى بما اجترحت».
و تقاص القوم، اذا قاص كل واحد منهم صاحبه فى حساب او غيره. قاله فى الصحاح.
و الاجتراح و الاقتراف و الاكتساب نظائر.
يعنى: و مقاصه منما- يعنى حساب از من مخواه- به آنچه كرده ام از
گناهان.
«و لا تناقشنى بما اكتسبت».
المناقشه: الاستقصاء فى الحساب.
يعنى: تنگ مگير مرا به آنچه كردم از بديها.
«و لا تبرز مكتومى».
و ابراز و اظهار مكن پوشيده ى مرا- كه آن عيوب بوده باشد.
«و لا تكشف مستورى».
و آشكار مكن پوشيده ى مرا.
«و لا تحمل على ميزان الانصاف عملى».
و مگذار بر ترازوى عدل و انصاف كردار مرا.
«و لا تعلن على عيون الملا خبرى».
الاعلان: ضد الاخفاء.
و الملا: الجماعه او الاشراف. و الظاهر ان المراد الاول.
يعنى: و ظاهر مكن بر چشمهاى مردمان- يا: بزرگان- خبر مرا.
«و اخف عنهم ما يكون نشره على عارا».
و پوشيده دار از ايشان آنچه آشكار كردن و پراكنده ساختن آن بر من ننگ و عار بوده باشد.
«و اطو عنهم ما يلحقنى عندك شنارا».
اطو، اى: غط. و الشنار- بالفتح- بمعنى العيب و العار.
(يعنى:) و در نورد و بپوشان از ايشان آنچه لاحق شود مرا نزديك تو عيب و عارى.
«شرف درجتى برضوانك».
تشريف ده و بزرگ گردان پايه ى مرا به خشنودى خود.
«و اكمل كرامتى بغفرانك».
و اتمام كن كرامت مرا به آمرزش خود.
«و انظمنى فى اصحاب اليمين».
و درآور مرا در سلك اصحاب دست راست. يعنى آنهايى كه نامه ى اعمال ايشان به دست راست ايشان دهند تا به بهشت روند. و بعضى گفته اند: يمين ماخوذ است از يمن و بركت. يعنى آنهايى كه ميمون و مبارك قدمند به سبب طاعتى كه كرده اند.
«و وجهنى فى مسالك الامنين».
و روى مرا بگردان در طريق آنها كه ايمنند از خوف عذاب.
«و اجعلنى فى فوج الفائزين».
و بگردان مرا در ميان گروه رستگاران.
«و اعمر بى مجالس الصالحين».
«اعمر بى» اى: اجعل مجالس الصالحين معموره بنفسى.
يعنى: معمور گردان مجالس صالحان را به من.
«آمين».
اسم فعل بمعنى استجب.
يعنى: بار خدايا، مستجاب گردان دعاى مرا.
«رب العالمين».
منادى حذف عنه حرف النداء. اى: يا رب العالمين.
يعنى: اى پروردگار عالميان.