ترجمه صحيفه كامله سجاديه، ص: 178

آنان به صبر نيكو ياری ده، و آنچه از متاع دنيایِ نابود شدنی كه از من گرفتی، آن را در خزانه های پايدارت برايم ذخيره كن، و آنچه از توشه ناچيز دنيا به من دادی، و از كالای بی ارزشش برای من پيش انداختی، وسيله رسيدن به جوارت، و پيوستن به مقام قرب حضرتت، و سببی به سوی بهشت قرار ده؛ همانا تو دارنده احسان عظيمی، و تو بخشنده كريمی.

دعای 31 توبه و بازگشت

خدايا! ای آن كه توصيف وصف كنندگان او را نمی ستايد، و ای آن كه اميد اميدواران از او نمی گذرد، و ای آن كه پاداش نيكوكاران نزد او ضايع نمی شود، و ای آن كه حضرت او نهايت ترس عابدان، و هدف بيم پرهيزكاران است.

اين جايگاه كسی است كه دست های گناهان، او را دست گردان كرده اند، و مهارهای خطاها، او را به دنبال خود كشيده اند، و شيطان بر او چيره شده و از باب ضايع كردن امر نسبت به آنچه امر فرمودی كوتاهی كرده، و به خاطر غفلتش از عاقبت كار، آنچه را نهی كردی مرتكب شده، مانند كسی كه قدرتت را بر وجودش جاهل و فراوانی احسانت را نسبت به خودش منكر است، تا هنگامی كه ديده هدايت برايش باز شده، و ابرهای كوردلی، از صفحه باطنش برطرف گشته، ستم هايی كه بر خود كرده، به شمار آورده، و در اموری كه پروردگارش را مخالفت كرده به انديشه نشسته؛ در نتيجه گناه بزرگش را بزرگ، و عظمت مخالفتش را عظيم ديده.

پس با اميد به حضرتت و شرمساری از وجود مقدّست، به جانب تو روی كرده و از باب اطمينان به تو، رغبت و شوقش را متوجّه پيشگاه تو ساخته، و از روی يقين يا طمعش آهنگ تو كرده، و از باب اخلاص، با توشه ترسش به سوی