فارسی
جمعه 11 آبان 1403 - الجمعة 27 ربيع الثاني 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

ترجمه صحيفه كامله سجاديه، ص: 275

منزّه و پاك و مهربانی كه چه بسيار است مهربانيت، و رئوفی كه چه بسيار است رأفتت، و حكيمی كه چه بسيار است شناسايی ات.

منزّه و پاكی؛ پادشاهی كه دست معارضی به مرز پادشاهيت نرسد و بخشنده ای كه سفره بخشندگيت چه پهناور است؛ و بلند مرتبه ای، چه بلند مرتبه است رفعتت.

تو صاحب زيبايی و بزرگواری و كبريايی و حمدی. منزّه و پاكی، دست قدرتت را به عطا كردن خوبی ها گشودی، و هدايت از نزد تو شناخته شد، پس هر كه تو را برای دين، يا دنيا بخواهد می يابدت.

منزّه و پاكی، هر كس در عرصه علم تو قرار گرفته، برايت فروتنی كرد و جمع آفريده هايت، در برابر بزرگيت تواضع كردند، و همه مخلوقاتت در پيشگاه تو گردن بند تسليم به گردن انداختند.

منزّه و پاكی، به حواس ظاهری درك نشوی و به حواس درون در نيايی، و به اعضا و جوارح لمس نگردی. مورد نيرنگ و كيد واقع نگردی، از بزرگی و عظمتت كنار زده نشوی، در معرض نزاع و مغلوبيت و جدال و فريب و مكر قرار نگيری.

منزّه و پاكی، راهت روشن و هموار، دستورت هدايت است، و تو زنده و آقا و بی نيازی.

منزّه و پاكی، گفتارت درست و استوار، و قضايت قطعی، و اراده ات جزمی و مسلّم است.

منزّه و پاكی در برابر مشيتت ردّ كننده ای نيست و در مقابل كلماتت، تبديل كننده ای وجود ندارد.

منزّه و پاكی ای صاحب آيات روشن! ای به وجود آورنده آسمان ها! ای آفريننده موجودات!




پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^