ترجمه صحيفه كامله سجاديه، ص: 23

چنين نبود؛ آنچه را در عرصه گاه توبه، در طاقت و توان ما نبوده، از دوش جان ما برداشته و جز به اندازه قدرت و وسعمان به ما تكليف نفرموده، در ميان آن همه تكاليف سخت، ما را جز به تكاليف آسان و انداشته و در اين زمينه، برای هيچ يك از ما دليل و بهانه ای باقی نگذاشته است؛ بنابراين هلاك شونده از ما، كسی است كه در ميدان مخالفت با او هلاك گردد و سعادتمند از ما كسی است كه به سوی او ميل و رغبت نمايد.

و خدا را سپاس، به همه آن سپاسی كه نزديك ترين فرشتگان به او و بزرگوارترين مخلوقاتش نزد او و پسنديده ترين ستايش گران آستان او، حضرتش را ستوده اند؛ سپاسی كه از ديگر سپاس ها، برتری جويد، مانند برتری پروردگار به همه مخلوقات. سپس او را سپاس، به جای تمام نعمت هايی كه او بر ما و به تمام بندگان گذشته اش و همه آنانی كه هستند و می آيند دارد، سپاسی به عدد تمام اشيايی كه دانشش بر آنها احاطه دارد و سپاسی به جای هر يك از اشيا به چندين برابر؛ سپاسی ابدی و هميشگی تا روز قيامت، سپاسی كه مرزش را پايانی و شماره آن را حسابی و پايانش را نهايتی و مدّتش را سرآمدی نباشد.

سپاسی كه رشته اتصال به طاعت و بخشش و عامل رضايت و خشنوديش و وسيله آمرزشش و راهی به سوی بهشتش و حفاظت كننده از كيفرش و امان از خشمش و مددكاری بر طاعتش و مانع و سدّی از نافرمانيش و كمكی بر ادای حق و عهد و پيمانش باشد.

سپاسی كه به وسيله آن، در گروه سعادتمندان از دوستانش، به خوشبختی و سعادت برسيم، و به سبب آن با شمشير دشمنانش در سلك شهيدان قرار گيريم. همانا او يار بندگان، و خدای ستوده خصال است.