ترجمه قرآن كريم، ص: 525
بود.
[خدا] می گويد: در پيشگاه من با يكديگر ستيزه مكنيد، بی ترديد من تهديد [به عذاب ] را پيش از اين [از طريق وحی و پيامبران ] به شما اعلام كرده بودم.
نزد من فرمان [به اينكه هر كس با حال كفر و شرك وارد آخرت شود حتماً دوزخی است ] تغيير نمی يابد و من نسبت به بندگان ستمكار نيستم.
[ياد كن ] از روزی كه به دوزخ می گوييم: آيا پر شدی؟ می گويد: آيا زيادتر از اين هم هست؟
و بهشت را به پرهيزكاران نزديك می كنند بی آنكه فاصله ای از آنان داشته باشد.
[به آنان می گويند:] اين همان است كه شما را [در دنيا] به آن وعده می دادند [اين جايگاه رفيع ] برای هر كسی است كه [در دنيا بسيار رجوع كننده به حق و به شدت متوجه او بود و در مقام حفظ [عهد، پيمان الهی و حقوق خدا و مردم ] قرار داشته است.
همان كسی كه در نهان از [خدای ] رحمان می ترسيد و دلی بسيار رجوع كننده [به حق ] و به شدّت متوجه او آورده است؛
به سلامت در آن وارد شويد، امروز روز جاودانگی است
در آنجا هرچه بخواهند برای آنان فراهم است، و نزد ما [نعمت های ] بيشتری است.
و چه بسيار اقوامی را كه پيش از آنان هلاك كرديم كه از آنان نيرومندتر بودند، و [با نيرويشان ] به سرزمين ها رفتند [و آنها را فتح كردند]، آيا توانستند [از عذاب و هلاكت ] گريزگاهی بيابند؟
بی ترديد در سرگذشت پيشينيان مايه پند و عبرتی است برای كسی كه نيروی تعقّل دارد، يا با تأمل و دقت [به سرگذشت ها] گوش فرا می دهد در حالی كه حاضر به شنيدن و فراگيری شنيده های خود باشد.
همانا ما آسمان ها و زمين و آنچه را ميان آنهاست در شش روز آفريديم، و هيچ رنج و درماندگی به ما نرسيد.
[بر آزار مشركان ] شكيبا باش، و پيش از طلوع خورشيد و پيش از غروب آن پروردگارت را همراه با ستايش تسبيح گوی،
و در پاره ای از شب و نيز پس از سجده ها خدا را تسبيح گوی،
و گوش فرا ده روزی كه ندا دهنده از جايی نزديك ندا می دهد.
روزی كه [همگان ] صيحه و فرياد را به درستی می شنوند [و] آن روز، روز بيرون آمدن [از قبرها] ست.
بی ترديد ماييم كه زنده می كنيم و می ميرانيم، و بازگشت به سوی ماست.
روزی كه زمين از [روی اجساد] آنان بشكافد در حالی كه [از قبرها بيرون آمده ] شتابان [به سوی ندا كننده خود بروند] اين گردآوردنشان از گورها [وحاضر كردنشان در قيامت ] بر ما آسان است.
ما به آنچه [دشمنان لجوج بر ضد حقايق ] می گويند، داناتريم و تو را بر آنان تسلطی نيست [كه به قبول حقايق وادارشان كنی ]؛ پس به وسيله