.jpg)
.jpg)
ترجمه قرآن كريم، ص: 92
پروردگار ما چرا جنگ را بر ما مقرّر كردی؟ و چرا ما را تا زمانی نزديك [كه زمان مرگ طبيعی است ] مهلت ندادی؟ بگو: متاع دنيا اندك، و آخرت برای آنان كه تقوا ورزيده اند بهتر است؛ و به اندازه رشته ميان هسته خرما مورد ستم قرار نمی گيرند.
شما را مرگ هر كجا باشيد هر چند در قلعه های مرتفع و استوار، درمی يابد. و اگر خيری [چون پيروزی و غنيمت ] به آنان [كه سست ايمان و منافق اند] برسد، می گويند: اين از سوی خداست. و اگر سختی وحادثه ای [چون بيماری، تنگدستی، شكست وناكامی ] به آنان رسد [به پيامبر اسلام ] می گويند: از ناحيه توست. بگو:
همه اينها از سوی خداست. اين گروه را چه شده كه نمی خواهند [معارف الهيّه وحقايق را] بفهمند؟!
[ای انسان!] آنچه از نيكی به تو می رسد، از سوی خداست و آنچه از بدی به تو می رسد، از سوی خود توست. و [ای پيامبر! از نيكی هايی كه از سوی ماست اين است كه ] تو را برای مردم به پيامبری فرستاديم، و گواه بودن خدا [بر پيامبریِ تو] بس است.
هر كه از پيامبر اطاعت كند، در حقيقت از خدا اطاعت كرده و هر كه روی برتابد [حسابش با ماست.] ما تو را بر آنان مسئول [اعمالشان كه به طور اجبار از فسق و فجور حفظشان كنی ] نفرستاديم.
و [آنان در محضر تو] می گويند: ما مطيع و فرمانبرداريم، ولی هنگامی كه از نزد تو بيرون می روند، گروهی از آنان در شب نشينی های مخفيانه خود بر خلاف آنچه تو می گويی، [و غير آنچه در حضورت می گفتند] تدبير می كنند. خدا آنچه را كه در شب نشينی های مخفيانه تدبير می كنند [در پرونده اعمالشان ] می نويسد. بنابراين از آنان روی برتاب، و بر خدا توكل كن؛ و كارساز بودنِ خدا [نسبت به امور بندگان ] بس است.
آيا به قرآن [عميقاً] نمی انديشند؟ چنانچه از سوی غير خدا بود، قطعاً در آن اختلاف بسياری می يافتند.
و هنگامی كه خبری از ايمنی و ترس [چون پيروزی و شكست ] به آنان [كه مردمی سست ايمان اند] رسد، [بدون بررسی در درستی و نادرستی اش ] آن را منتشر می كنند، و [در صورتی كه ] اگر آن خبر را به پيامبر و اوليای امورشان [كه به سبب
