ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 117

منزّه است آن زنده به خود پاينده، منزّه است آن بلند مرتبه برتر، منزّه است او و بلندمرتبه است از هر زشتی و عيب، پاك و پاكيزه است، پروردگار ما و پروردگار فرشتگان و روح، منزّه است آن پاينده بی غفلت، منزّه است آن دانای ناآموخته، منزّه است آن آفريننده ديدنيها و ناديدنيها، منزّه است آن كه ديده ها را دريابد و ديده ها او را در نيابند و اوست لطيف آگاه، خدايا، در حالی صبح كردم كه از جانب تو بودم در نعمت و خير و بركت و سلامتی كامل، پس درود فرست بر محمّد و خاندانش و نعمت و خير و بركات و سلامتی را بر من با نجات از آتش دوزخ تمام كن، شكرگذاری و سلامتی و فضل و كرامتت را همواره تا گاهی كه زنده هستم روزی ام فرما، خدايا! به نورت هدايت يافتم و به احسانت بی نياز گشته و به نعمتت صبح و شام كردم، خدايا! تو را گواه می گيرم و گواهی تو مرا بس است، و و گواه می گيرم همه فرشتگان و پيامبران و رسولان و حاملان عرش و ساكنان آسمانها و زمين و همه آفريده هايت را بر اينكه همانا تويی خدا، معبودی جز تو نيست، يگانه و بی شريكی و اينكه محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) بنده و فرستاده تو است و اينكه تو بر هرچيز توانايی، زنده می كنی و می ميرانی و می ميرانی و زنده می سازی و گواهی می دهم كه بهشت و دوزخ و برانگيخته شدن مردگان حق است و قيامت آمدنی است كه ترديدی در آن نيست و اينكه خدا مردگان را برخواهد انگيخت و شهادت می دهم كه علی بن ابی طالب امير مؤمنان بر حق بر حق است و پيشوايان از فرزندانش امامان هدايت گر و ره يافته اند، نه گمراهند