ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 977

فلان فرزند فلان، انجام بده و در سه ورقه ديگر بنويس انجام نده سپس آنها رزير جانماز خود می گذاری، و دو ركعت نماز به جا می آوری، چون از نماز فراغت يافتی، سجده می كنی، و در سجده صد بار می گويی:

خير می خواهم از خداوند به رحمتش، خيرخواهی در عافيت آنگاه می نشينی و می گويی:، خداوند ابراهيم خير بخواه، و در همه امورم، در آسانی و عافيت از جانب خود خير برگزين سپس ورقه های زير جانماز را با هم مخلوط می كنی، و يكی يكی بيرون می آوری، هرگاه سه افعل دنبال هم بيرون آمد، آن كار را كه اراده كرده ای به جای می آوری، و اگر سه لا تفعل بيرون آمد به جا نياور، و اگر يكی افعل بيرون آمد، و ديگر لا تفعل، تا پنج ورقه بيرون بياور و به آن دقت كن، اگر سه افعل است و دو لا تفعل بجا آورد، و اگر برعكس است انجام نده. مؤلّف گويد: معنی استخاره، طلب خير كردن است، پس هركاری كه می خواهی انجام دهی، خير خود را از حق تعالی طلب كن. روايت شده: در سجده آخر نماز شب طلب خير كن، و صدو يك مرتبه بگو: استخير اللّه برحمته و نيز طلب خير در سجده آخر نافله صبح خوب است. و همچنين در هر ركعت از نافله های ظهر استخاره نيكوست. علّامه مجلسی از پدر بزرگوارش نقل كرده، آن جناب از استادش شيخ بهايی روايت نموده كه شيخ فرمود: از مشايخ شنيدم كه از حضرت قائم عجل اللّه فرجه، در استخاره با تسبيه مذاكره می كردند: به اين كه شخص تسبيح را به دست گيرد، و سه مرتبه بر محمّد و آل محمّد صلوات اللّه عليهم اجمعين صلوات فرستد، و يك قبضه از تسبيح را بگيرد، و دوتا دوتا بشمارد، اگر يكی باقی ماند، كار را انجام دهد، و اگر دوتا بجای ماند انجام ندهد. شيخ فقيه بزرگوار صاحب «جواهر» در كتاب «جواهر» فرموده: استخاره ای است، كه پيش بعضی از اهل زمان رايج است، و بسا به مولای ما حضرت قائم عجل اللّه فرج نسبت داده می شود، و آن به اين صورت است، كه پس از قرائت و دعا، يك قبضه از تسبيح را بگيرد، و هشت هشت رد كند، اگر يك دانه باقی ماند، فی الجمله نيك است. اگر دو تا باقی ماند، دارای يك نهی است، و اگر سه عدد باقی ماند در انجام و ترك اختيار دارد، زيرا انجام و ترك كار مساوی است، و اگر چهار دانه باقی ماند دارای دو نهی است، و اگر پنج عدد باقی ماند بعضی گفته اند: زحمت و رنج دارد، و بعضی گفته اند: در آن كار ملامت است، و اگر شش دانه باقی