ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 1029

سوم: از ابو بصير نقل شده: از حاجت خود به حضرت امام صادق عليه السّلام شكايت كردم، و از آن جناب خواستم، برای روزق دعايی تعليم من كن، حضرت اين دعا را به من آموخت از زمانی كه آن را خواندم، ديگر محتاج نشدم، فرمود:

در نماز شب در حال سجده بگو: ای بهترين خوانده شده، و ای بهترين درخواست شده، و ای وسعت بخش ترين كسی كه عطا كرد، و ای بهترين اميدشده، روزی ام ده و بر من از روزی ات وسعت ده، و سبب سازی كن برايم روزی را از جانب خودت، به درستی كه تو بر هرچيز توانايی. مؤلف گويد: شيخ طوسی در كتاب «مصباح» اين دعا را در سجده آخر ركعت، هشتم نافله شب ذكر فرموده. چهارم: روايت شده: رسول خدا صلی اللّه عليه و آله اين دعا را برای طلب روزی تعليم فرمود: ای روزی دهنده نيازمندان، و ای رحم كننده بر مسكينان، و ای سرپرست مؤمنان، و ای صاحب نيروی استوار، بر محمّد و اهل بيتش درود فرست، روزی ام ده، و سلامتی كاملم بخش، و مرا از آنچه به انديشه ام برده كفايت كن.

پنجم: ابو بصير اين دعا را برای طلب روزی از حضرت صادق عليه السّلام روايت كرده: و آن حضرت فرموده: اين دعالی علی بن الحسين عليه السّلام است كه خدا را به آن می خواند: خدايا نيكی معيشت را از تو می خواهم، معيشتی كه به آن بر تمام خواسته هايم نيرو گيرم، و به آن در زندگی به آخرتم برسم، بی آنكه در فراوانی نعمتم قرار دهی، تا طغيان كنم، يا به آن بر من تنگ گيری تا بدبخت شوم، از روزی حلالت بر من فراخی ده، و بر من از ريزش فضلت، از نزد خود نعمت كامل و عطای بی منّت عنايت كن، و مرا به فراوانی آن، از شكر نعمتت غافل مكن، كه زيبايی اش سرگرمم سازد، و خوش رنگی های شگفت انگيزش دلم را بربايد، و نه با كم دادنش به من، كه از زحمت در به دست آوردنش، عملم برای خدا ضعيف گردد،