ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 1033

را حفظ می كنم، و جنبش و نيرويی نيست جز به خدا. پنجم: روايت شده: اين دعای امام باقر عليه السّلام است، در امری كه پيش آمد: خدايا درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد، و مرا بيامرز، و به من رحم كن، و عملم را پاك فرما، و مرگم را آسان نما، و قلبم را هدايت كن، و ترسم را ايمنی بخش، و در تمام عمرم عافيت ده، و حجّتم را پا برجا فرما، و خطاهايم را بيامرز، و رويم را سپيد كن، و در دينم پايدارم بدار، و مطلبم را آسان نما، و در روزی ام بر من وسعت بخش، زيرا من ناتوانم، و از بدی آنچه نزد من است، به خوبی آنچه نزد توست درگذر، و مرا به مصيبتی در وجودم دچار مساز، و ای معبود من توجّهی از توجّهاتت را من ببخش، كه به وسيله آن همه آنچه را كه به آن گرفتارم كرده ای برطرف كنی، و به سبب آن آنچه كه بهترين شيوه تو به من است به من بازگردانی، به راستی كه نيرويم سست گشته، و چاره ام كم شده، و اميدم از بندگانت بريده، و برايم جز اميد به تو، و توكّل بر تو. و قدرتت بر من نمانده، ای پروردگارم اينكه به من رحم كنی، و سلامت كاملم دهی، مانند قدرتت بر من است كه عذابم كنی، گرفتارم نمايی، معبود من، ياد نعمتهايت آرامشش می دهد، و اميد به نعمت بخشی ات نيرومندم می نمايد، از وقتی كه مرا آفريدی، از نعمتهايت فارغ نبودم، تويی پروردگارم و آقايم و پناهم، و پناهگاهم و نگهدارم، و دفاع كننده ام، و مهربان بر من، و عهده دار روزی ام، و در قضا و قدرتت هرچه من در آنم، ای آقا و مولايم، در آنچه كردی، و تقدير نمودی، و حتم فرمودی، بايد شتاب در خلاصی و عافيت من از همه آنچه كه به آن گرفتارم باشد، من برای دفع اينها