ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 930
يازدهم: شيخ طبرسی و كفعمی و ديگران از حضرت رسول صلی اللّه عليه و آله روايت كرده اند كه به ياران خود فرمود: آيا ناتوانيد از اين كه هر صبح و شام، نزد خدای جهانيان عهدی بگيريد؟ گفتند: چگونه عهد بگيريم؟ فرمود: اين دعا را بخوانيد، هركه اين دعا را بخواند، بر آن مهری می زنند، و زير عرش الهی می گذارند، چون روز قيامت شود، منادی ندا سر می دهد، كه كجايند آنان كه نزد خدای رحمان عهدی دارند؟ پس آن عهد را به ايشان دهند، و با آن عهد وارد بهشت شوند. شيخ طوسی اين دعا را در تعقيب نماز صبح آورده است: خدايا، ای آفريننده آسمانها و زمين، دانای پنهان و پيدا، ای بخشنده مهربان، با تو در اين دنيا عهد می كنم، كه به راستی تويی خدا، معبودی جز تو نيست، يگانه ای، و برای تو شريكی نيست، و محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) بنده و فرستاده توست، خدايا بر محمّد و خاندانش درود فرست، و مرا هيچ گاه، به اندازه يك چشم برهم نهادن به خويشتن و نه به هيچيك از آفريدگانت وامگذار اگر مرا به خويشتن واگذاری، از خير دورم می كند، و به شرّ نزديكم می كند، ای پروردگارم جز به رحمتت اطمينان ندارم، پس بر محمّد و خاندان پاكيزه اش درود فرست، و برای من پيش خود عهدی قرار ده، كه آن را در روز قيامت به من بپردازی، به راستی كه تو خلف وعده نمی كنی.
دوازهم: در كتاب «عدة الداعی از حضرت صادق عليه السّلام روايت كرده: هر كه پس از نماز صبح و پيش از آن كه سخن بگويد اين دعا را بخواند:
«ربّ صلی علی محمّد و اهل بيته» حق تعالی او را از آتش دوزخ حفظ كند. ابن بابويه در كتاب «ثواب الاعمال» به سند معتبر روايت كرده: پس از نماز صبح صد مرتبه بگو:
