حقوق مؤمن بر مؤمن

 معلى بن خنيس به حضرت صادق عليه‏السلام عرضه داشت : حق مؤمن بر مؤمن چيست ؟ حضرت فرمود : هفت حق واجب است كه مخالفت با هريك ، خروج از ولايت خدا و طاعت اوست !! عرضه داشتم : آن‏ها چيستند ؟
فرمود : اى معلى ! دوست توام و بر تو مى‏ترسم كه اين حقوق را بگويم و تو ضايع كنى و در مقام حفظش بر نيايى و بدانى و عمل ننمايى .
عرضه داشتم : « لا قوة الا باللّه » .
فرمود : آسان ترين حق اين است كه دوست بدارى براى او آنچه را براى خود دوست دارى و نخواهى براى او آنچه را براى خود نمى‏خواهى .
حق دوّم : در برآوردن حاجتش حركت كرده و كوشش كنى و خشنودى و رضاى او را بجويى و با گفتارش مخالفت ننمايى .
حق سوّم : با نفس و مال نسبت به او توجه كنى و با دست و قدم و زبان به او يارى دهى .
حق چهارم : ديدبان و دليل و آيينه و پوشش او باشى .
حق پنجم : تو سير نباشى او گرسنه ، تو پوشيده نباشى او برهنه ، تو سيراب نباشى او تشنه .
حق ششم : اگر براى تو زن و خدمتكار هست ، ولى او بدون زن و خدمتكار است ، خدمتكار خود را به خانه او فرستى كه لباسش را بشويد و طعامش را آماده كند و رختخوابش را پهن نمايد كه اين‏ها حقوق بين تو و اوست .
حق هفتم : قسمش را تصديق كنى ، دعوتش را اجابت نمايى ، به تشييع جنازه‏اش حاضر شوى و در مرضش از او عيادت نمايى ، بدنت را براى حل مشكلش آماده كنى ، كارى كنى كه حاجتش را مجبور نشود از تو بخواهد ، بلكه به محض فهميدن حاجت او به قضاى حاجتش اقدام كنى ، چون اين حقوق را به جاى آوردى ولايت و دوستى‏ات را به او متصل و از آن جانب به ولايت حق متصل شده است !!
قالَ أبُوعَبْدِاللّهِ عليه‏السلام : أَحْسِنْ يا إسحاقَ إلى أَوْلِيائي ما اسْتَطَعْتَ فَما أَحْسَنَ مُؤْمِنٌ إلى مُؤْمِنٍ وَلا أَعانَهُ إلاّ خَمَشَ وَجْهُ إبليسَ وَقَرَّحَ قَلْبُهُ .
امام صادق عليه‏السلام فرمود : اى اسحاق ! به دوستانم تا جايى كه مى‏توانى نيكى كن كه مؤمن به مؤمن نيكى نمى‏كند مگر اين‏كه صورت ابليس لطمه خورده و قلبش پر از هم و غم مى‏گردد .
امام صادق عليه‏السلام فرمود : مؤمن ، برادر مؤمن و چشم او و راهنماى اوست ، به او خيانت نمى‏كند و خذلان او را نمى‏خواهد ، مؤمن براى مؤمن بركت است ، دو مؤمن وقتى وارد منزل مؤمنى مى‏شوند و آن مؤمن گرسنگى آن‏ها را برطرف مى‏نمايد بهتر از آزاد كردن يك بنده است ؛ وقتى مؤمنى به مؤمنى قرض بدهد به خاطر خدا ، اجرش همانند صدقه است و وقتى مؤمن براى حل مشكل مؤمن قدم بردارد ، به هر قدمى حسنه‏اى به او عنايت مى‏شود و سيئه‏اى از او محو مى‏گردد و درجه‏اى از او بالا مى‏رود و پس از آن به ده حسنه رسيده و ده حاجتش برآورده مى‏گردد و مؤمنى كه پشت سر مؤمن دعا كند ، ملكى مى‏گويد همانند اين براى خود تو است و مؤمنى كه غمى از دل مؤمن بر دارد خدا غمى از غم‏هاى آخرت او برمى‏دارد و مؤمنى كه مظلومى را كمك دهد برايش از روزه يك ماه و اعتكاف در مسجد الحرام بالاتر است و هرگاه مؤمنى مؤمن را يارى دهد ، خدا در دنيا و آخرت او را يارى دهد .
در اين زمينه‏ها روايات بسيارى وجود دارد ؛ كه وظيفه انسان را به هنگام خروج از خانه معين كرده و مى‏خواهد انسان مسلمان به هنگام خروج از خانه فقط براى طاعت و امور دين خارج گردد ، چون به اين نيت خارج شود و نيت خود را در تمام زمينه‏ها عملى سازد خروجش خروج طاعت و موقعيتش در پيشگاه حضرت ربوبى بهترين موقعيت خواهد گشت . راستى چه پر ارزشند آن بزرگوارانى كه به قصد خدمت به اسلام و مسلمانان از خانه خارج مى‏شوند .