فارسی
چهارشنبه 05 دى 1403 - الاربعاء 22 جمادى الثاني 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه
0
نفر 0

الهامات درونى، حجت الهى‏

حداقل صداى عقل خود را كه شنيدى. خدا در قرآن مى فرمايد: حداقل، الهامى از طريق نفس، ولو ضعيف، به تو شده است. خيلى از ماها تا كنون در معرض نسيم ملكوتى الهام نفسى بوديم، شايد در ياد ما نباشد.
يكى از علماى بزرگ نجف مى فرمود: پشت درب خانه ما در نجف، كلونى بود. كلون چيست؟ نجارها از خود چوب، پشت درب چوبى، چيزى دندانه دار مى ساختند كه كليد آهنى بزرگى داشت، وقتى كه از سوراخ بيرون درب، كليد را به داخل مى دادند، دندانه كليد بر دندانه هاى كلون مى افتاد، وقتى كليد را مى چرخاندند، كلون به عقب مى رفت و درب باز مى شد، اگر از اين طرف مى چرخاندند، در قفل مى شد. ايشان مى گويد: من از جوانى اين خانه را تهيه كردم، تا چهل سال نيز در اين خانه بودم، نمى شد كه خانه ام را عوض كنم، زير چارچوب درب گودالى بود، غير از من و خانواده ام كسى از آن خبر نداشت. با هم قرار داشتيم كه هر كدام از خانه بيرون رفتيم و ديگرى نبود، اين كليد را در آن چاله بياندازد، بعد كه آمديم، بدانيم كه كليد كجاست. وقتى من مى آمدم و خانواده ام نبودند، فوراً دست مى انداختم و كليد را از آن سوراخ درمى آوردم و درب را باز مى كردم. آنها نيز وقتى مى آمدند كه من نبودم، دست مى كردند و كليد را درمى آوردند. چهل سال كار ما همين بود.
ايشان فرمودند: شبى خانواده ام نبودند، و هوا تاريك بود، مانند سال هاى گذشته كه مى نشستم و كليد را در مى آوردم، اين كار را نكردم، نشستم، به دلم گذشت كه كبريت بزنم و داخل سوراخ را نگاه كنم، بعد كليد را در آورم. كبريت زدم، ديدم عقرب سياهى به اندازه كف دست روى كليد خوابيده است. اين الهام است. همين حجت خدا براى نجات است. تا خدا به هر شكلى راه بهشت را به روى مردم باز نكند و تا مردم را نسبت به عاقبت به شرّى هشدار ندهد، در قيامت آنها را عذاب نمى كند.
 عاقبت صرف عمر در حيوانيت
اول مرگ مى بيند كه عمرش كاملًا تباه شده است، يعنى اين همه سال در جاده انسانيّت نبوده، بلكه در جاده حيوانات رفته است: «الَّذِينَ كَفَرُواْ يَتَمَتَّعُونَ وَ يَأْكُلُونَ كَمَا تَأْكُلُ الْأَنْعمُ»
عمرى را هزينه شكم و خوشگذرانى ها كرده است و مانند حيوانات و چهارپايان بوده. حالا مى فهمد كه عجب بلايى بر سر خودش آورده است؛ سرمايه اش نابود شده است. درخواستش چيست؟ اين كه دوباره اين سرمايه عمر را به او بدهند، تا با آن تجارت جديد را شروع كند، تجارتش چيست؟
 «لَعَلّى أَعْمَلُ صلِحًا فِيَما تَرَكْتُ» خدايا! مرا در اول جاده تكليف بگذار تا در همه چيز خوب عمل كنم و كم كم به سمت تو بيايم، بعد ملك الموت را بفرست كه ما را ببرد. خدا جواب مى دهد. اين جواب خيلى عجيب و وحشتناك است؛ «كَلَّآ إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَاءِلُهَا»  اين سرمايه را دوباره به تو دادن كه اصلًا امكان ندارد. ما اراده كرديم كه اين سرمايه را يكبار به هر كسى بدهيم. اين قولى كه به من مى دهيد كه يك بار ديگر به من سرمايه بده، من همه را صحيح هزينه كنم، اين قول تو دروغ است. چرا؟ چون در اين همه سال عمر، بافت تو بافت حيوان ها شده و با حيوانيت اتّحاد پيدا كرده اى. اگر تو را برگردانم، باز هم آدم نمى شوى.


منبع : مرکز علمی تحقیقاتی دارالعرفان الشیعی
0
0% (نفر 0)
 
نظر شما در مورد این مطلب ؟
 
امتیاز شما به این مطلب ؟
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب

گسترش عدالت
انواع قلب نسبت به اعمال انسان
حكايت ابراهيم ادهم
وسائل هدايت - جلسه ششم (2) - (متن کامل + عناوین)
آخرين وصيت پيامبر قبل از وفات‏
ارزش عمر و راه هزینه آن - جلسه بیست و هفتم – (متن ...
حكايت لاك پشت و هلاكت او
سه لغزشگاه انسان
دشمنى آشكار شيطان
تهران مسجد شهید بهشتی دههٔ اوّل جمادی‌الاوّل 1395 ...

بیشترین بازدید این مجموعه

عرفان در سوره حضرت یوسف (ع)- جلسه نهم
عبرت‏گيرى از تاريخ گذشتگان‏
مرگ در حال زايمان
شرط قبولىِ توبه گمراه‏كنندگان‏
هدف خلقت از زبان امام على عليه السلام‏
سِرِّ نديدن مرده خود در خواب‏
قهرمان بى‏بديل در تمام ازمنه
عجايبي از ستارگان
چهار برنامه امام صادق (ع)
همدان_ مهدیه دهه سوم رجب1395 -  سخنرانی ششم

 
نظرات کاربر

پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^