خواستن، شرط دريافت سود ابدى‏

به آيه‏اى در سوره مباركه يونس توجه كنيد، چقدر اين آيه عالى است. محبوب ازل و ابد دارد حرف مى‏زند. آن كسى كه نگاه تربيتى به كل عالم دارد و به ما بيشتر، او دارد حرف مى‏زند. مى‏خواهيد يا نمى‏خواهيد؟ باز هم از هر ده نفر مرد و زن امروز جهان، هشت نفر مى‏گويند نمى‏خواهيم. اى كاش فقط نمى‏خواستند، پيغمبر صلى الله عليه و آله را مسخره نيز مى‏كنند، كاريكاتور ايشان را مى‏كشند. ميلياردها تومان به كشور آنها ضرر مى‏خورد، بعد از ضرر مى‏آيند مى‏گويند: اين كاريكاتورها را امسال در كتاب درسى چاپ مى‏كنيم. يعنى ما را نابود هم بكنيد، ما بايد با پيغمبران بجنگيم. جنس ما را يك ميليارد مسلمان نخريدند نخرند، نهايت اين است كه ما نابود مى‏شويم، براى ما بهتر است، بگذار ما نابود شويم، اما به پيغمبر صلى الله عليه و آله فحش بدهيم. اين جنس دو پا است. خدا حرف مى‏زند، اما گوشى مى‏خواهد كه اين حرف‏ها را مانند حضرت موسى عليه السلام بگيرد. من دلم مى‏خواست كه تك تك مردم ايران قرآن را مى‏فهميدند. اوايل سوره طه را نگاه كنيد! «1» وقتى خدا با حضرت موسى عليه السلام حرف مى‏زند، شما ببينيد او با شنيدن كلام خدا چه حالى شده است. كسى مى‏تواند حال حضرت موسى عليه السلام را درك كند؟ به حضرت سيد الشهداء عليه السلام عرض كرد:
من غصه بزرگى دارم. امام عليه السلام فرمودند: آن غصه چيست؟ گفت: نماز شبم كه تمام مى‏شود و فجر صادق مى‏دمد و مؤذن «الله اكبر» اذان صبح را مى‏گويد، من مى‏خواهم دق كنم. قلبم مى‏خواهد بايستد. يابن رسول الله! چرا من اين گونه هستم؟
حضرت مى‏فرمايد: جلسه خصوصى هر كسى با محبوبش تمام شود، همين حال را دارد. تو را چون راه مى‏دهند كه وقتى مجلس تمام مى‏شود، اين حال به تو دست مى‏دهد. آفرين به سعدى كه زيبا مى‏سرايد:
 اگر لذت ترك لذت بدانى             دگر شهوت نفس لذت نخوانى
«يأَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَآءَتْكُم مَّوْعِظَةٌ مّن رَّبّكُمْ وَشِفَآءٌ لّمَا فِى الصُّدُورِ وَ هُدًى‏ وَ رَحْمَةٌ لّلْمُؤْمِنِينَ»
اين «كُمْ» يعنى تك تك شما، يعنى با همه دارد حرف مى‏زند. گاهى مى‏فرمايد: «يا ايها الرسول» اينجا با يك نفر دارد حرف مى‏زند. اما در اين آيه با تك تك مردم تا روز قيامت حرف مى‏زند؛ يعنى كل مردم جهان.
من چنين نگاهى به شما دارم، كه با دوا دادن به شما، براى درمان دردهاى درونى، با راهنمايى كردن به جاده‏اى كه آخرش بهشت است، با نصيب كردن رحمت ويژه‏ام، اين نگاه را به شما دارم، آيا مى‏خواهيد؟ از ده نفر، هشت نفر مى‏گويند نمى‏خواهيم، ما جزء آن دو نفر بوديم، در اين دو نفر نيز يكى عليل و بيمار است و يكى خوبى را مى‏خواهد. خوش به حال كسانى كه كل خوبى را مى‏خواهند. آنها اين خواستن را به عبادت و خدمت تبديل مى‏كنند و خدا از نظر پاداش، با اين‏ها چه مى‏كند.