خواستن، شرط دريافت سود ابدى‏

به آيه اى در سوره مباركه يونس توجه كنيد، چقدر اين آيه عالى است. محبوب ازل و ابد دارد حرف مى زند. آن كسى كه نگاه تربيتى به كل عالم دارد و به ما بيشتر، او دارد حرف مى زند. مى خواهيد يا نمى خواهيد؟ باز هم از هر ده نفر مرد و زن امروز جهان، هشت نفر مى گويند نمى خواهيم. اى كاش فقط نمى خواستند، پيغمبر صلى الله عليه و آله را مسخره نيز مى كنند، كاريكاتور ايشان را مى كشند. ميلياردها تومان به كشور آنها ضرر مى خورد، بعد از ضرر مى آيند مى گويند: اين كاريكاتورها را امسال در كتاب درسى چاپ مى كنيم. يعنى ما را نابود هم بكنيد، ما بايد با پيغمبران بجنگيم. جنس ما را يك ميليارد مسلمان نخريدند نخرند، نهايت اين است كه ما نابود مى شويم، براى ما بهتر است، بگذار ما نابود شويم، اما به پيغمبر صلى الله عليه و آله فحش بدهيم. اين جنس دو پا است. خدا حرف مى زند، اما گوشى مى خواهد كه اين حرف ها را مانند حضرت موسى عليه السلام بگيرد. من دلم مى خواست كه تك تك مردم ايران قرآن را مى فهميدند. اوايل سوره طه را نگاه كنيد! «1» وقتى خدا با حضرت موسى عليه السلام حرف مى زند، شما ببينيد او با شنيدن كلام خدا چه حالى شده است. كسى مى تواند حال حضرت موسى عليه السلام را درك كند؟ به حضرت سيد الشهداء عليه السلام عرض كرد:
من غصه بزرگى دارم. امام عليه السلام فرمودند: آن غصه چيست؟ گفت: نماز شبم كه تمام مى شود و فجر صادق مى دمد و مؤذن «الله اكبر» اذان صبح را مى گويد، من مى خواهم دق كنم. قلبم مى خواهد بايستد. يابن رسول الله! چرا من اين گونه هستم؟
حضرت مى فرمايد: جلسه خصوصى هر كسى با محبوبش تمام شود، همين حال را دارد. تو را چون راه مى دهند كه وقتى مجلس تمام مى شود، اين حال به تو دست مى دهد. آفرين به سعدى كه زيبا مى سرايد:
 اگر لذت ترك لذت بدانى             دگر شهوت نفس لذت نخوانى
«يأَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَآءَتْكُم مَّوْعِظَةٌ مّن رَّبّكُمْ وَشِفَآءٌ لّمَا فِى الصُّدُورِ وَ هُدًى وَ رَحْمَةٌ لّلْمُؤْمِنِينَ»
اين «كُمْ» يعنى تك تك شما، يعنى با همه دارد حرف مى زند. گاهى مى فرمايد: «يا ايها الرسول» اينجا با يك نفر دارد حرف مى زند. اما در اين آيه با تك تك مردم تا روز قيامت حرف مى زند؛ يعنى كل مردم جهان.
من چنين نگاهى به شما دارم، كه با دوا دادن به شما، براى درمان دردهاى درونى، با راهنمايى كردن به جاده اى كه آخرش بهشت است، با نصيب كردن رحمت ويژه ام، اين نگاه را به شما دارم، آيا مى خواهيد؟ از ده نفر، هشت نفر مى گويند نمى خواهيم، ما جزء آن دو نفر بوديم، در اين دو نفر نيز يكى عليل و بيمار است و يكى خوبى را مى خواهد. خوش به حال كسانى كه كل خوبى را مى خواهند. آنها اين خواستن را به عبادت و خدمت تبديل مى كنند و خدا از نظر پاداش، با اين ها چه مى كند.