آنچه را كه انسان براى شكم و غريزه ى جنسى و لذت جسمى و كيف خيالى بخواهد و مخالف خواسته ى حق باشد مصداق شهوت حرام است.
انسان بايد با ياد خدا، توجه به قيامت، عقوبت گناه و فرجام خطرناك معصيت، نفسش را از هوا و هوس و شهوات حرام و خواسته هاى ضد حق باز دارد، كه اين بازداشتن جزايى و مزدى جز بهشت ندارد:
«وَ أَمَّا مَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ وَ نَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوى * فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوى » .
و اما كسى كه مقام پروردگارش را بترسد و نفسش را از هوا باز دارد، همانا بهشت جايگاه اوست.
رسول حق صلى الله عليه و آله و سلم فرمودند:
طوبى لِمَنْ تَرَكَ شَهْوَةً حَاضِرَةً لِمَوْعِدٍ لَمْ يَرَهُ .
خوشا به حال كسى كه شهوت حاضر را براى محل وعده اى كه نديده (بهشت) ترك كند!
رسول الهى صلى الله عليه و آله و سلم فرمودند:
ثَلاثٌ اخافُهُنَّ بَعْدِى عَلى امَّتِى: الضَّلالَةُ بَعْدَ الْمَعْرِفَةِ، وَمَضَلّاتُ الْفِتَنِ، وَشَهْوَةُ الْبَطْنِ وَالْفَرْجِ .
سه چيز است كه بعد از خودم از آنها بر امتم مى ترسم: گمراهى بعد از معرفت، فتنه هاى منحرف كننده و شهوت شكم و غريزه ى جنسى.
حضرت على عليه السلام فرمودند:
عَبْدُ الشَّهْوَةِ اذَلُّ مِنْ عَبْدِ الرِّقِ .
بنده ى شهوت، خوارتر از غلام و بنده است.
رسول اسلام صلى الله عليه و آله و سلم فرمودند:
الْحَقُّ ثَقيلٌ مَرٌّ، وَالْباطِلُ خَفيفٌ حُلْوٌ، وَرُبَّ شَهْوَةِ ساعَةٍ تُورِثُ حُزْناً طَوِيلًا .
حق سنگين است و تلخ، باطل سبك است و شيرين، چه بسا يك ساعت شهوت كه مورث اندوه طولانى است.
و نيز آن حضرت فرمودند:
مَنْ عَرَضَتْ لَهُ فاحِشَةٌ اوْ شَهْوَةٌ فَاجْتَنَبَها مِنْ مَخافَةِ اللَّهِ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ النّارَ، وَآمَنَهُ مِنَ الْفَزَعِ الْاكْبَرِ .
كسى كه گناهى يا شهوت حرامى به او عرضه شود، و او از ترس خداوند از آن اجتناب نمايد، خداوند آتش را بر او حرام و از وحشت اكبر كه از عارضه هاى قيامت است او را امان مى دهد.منبع : پایگاه عرفان
