لطفا منتظر باشید

سابقه مسخره كردن رسولان الهى

  • تاریخ انتشار:   26 آذر 1391
  • تعداد بازدید:   846

 

 البته اين كار سابقه دارد . قرآن مجيد سابقه‏اش را بيان مى‏كند :

  » يَحَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِءُونَ «

 اين حرف خداست : تأسف و اندوه بر شما مردم باد كه من پيغمبرى را نفرستادم ، مگر اين كه او را مسخره كرديد ، آن هم نه يك بار و دوبار ، بلكه مسخره كردن شما ادامه داشت .

 اهل جهنم مى‏گويند : اين تقصير اول ما بود كه گوش نداديم و باعث شد اهل جهنم شديم . معلوم مى‏شود كسى كه به حرف خدا ، انبيا عليهم السلام امامان عليهم السلام ، دلسوزان و عالمان ربانى گوش مى‏دهد ، خود را از گرفتار شدن به عذاب فردا حفظ مى‏كند .

 اين معنى »اتقوا الله « در اين آيه است :

 

 » يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ «

  2 - اهل تعقل در حقيقت نبوديم

 اما دومين حرفى كه جهنمى‏ها مى‏زنند اين است :

 » أَوْ نَعْقِلُ «

  اين حرف‏هايى كه انبيا عليهم السلام درباره خدا مى‏زنند ، تعقل و انديشه نكرديم .(185) وقتى انسان انديشه مى‏كند ، حق و باطل را درك مى‏كند . انديشه كردن خرجى نمى‏خواهد . مقدارى فكر ، دقت و دل دادن به آن حرف‏ها را مى‏خواهد . وقتى صداى خدا در قرآن بلند مى‏شود :

  » إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسَنِ وَ إِيتَآىِ ذِى الْقُرْبَى وَ يَنْهَى عَنِ الْفَحْشَآءِ وَالْمُنكَرِ وَ الْبَغْىِ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ «

  دقايقى در اين آيه تفكر كند ، ببيند ثمره عدالت ، احسان است . در مثبت بودن احسان و ميوه آن تفكر كند ، در »ايتاء ذى القربى « ، جود ، كرم ، سخاوت ، جوانمردى ، فحشا ، منكر و بغى . بعد از ده دقيقه فكر، مى‏فهمد كه اين حرف‏ها حق است و ضدّش نيز باطل . بعد از درك كردن حق ، اگر به حق آراسته نشود و به دنبال باطل برود ، خودش را با عذاب خدا درگير كرده است .

منبع :
نظرات کاربران (0)
ارسال دیدگاه