و از داخل بهشت هم اجازه به آنها داده مى شود كه با اهل جهنم، با زندانى ها صحبت كنند، سؤال مى كنند:
« مَا سَلَكَكُمْ فِى سَقَرَ »
علت اين كه شما به جهنم آمديد چه بوده است؟
آنها هم جواب مى دهند:
« قَالُواْ لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ * وَ لَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ * وَ كُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ * وَ كُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ »
ما نماز نخوانديم، خود اين يك ديوار زندان، به بيچارگان كمك نكرديم، اين هم ديوار ديگر، با بى دين ها نشستيم و خوش گذرانديم، اين هم يك ديوار ديگر زندان. هر كس هم از قيامت صحبت كرد، گفتيم: اين حرفها دروغ است. اين هم يك ديوار زندان ـ كه چهار ديوار آن تكميل شد ـ و اين ديوار هم در نداشت كه ما خارج شويم. اين معناى
« كُلُّ نَفْسِ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ »
است.
منبع : پایگاه عرفان
