و اما در آيات بعد، لحن پروردگار نسبت به كسانى كه هدايت را زمين گذاشتند و به جايش گمراهى را انتخاب كردند، تندتر و شديدتر مى شود.
حالا آن لحن را عنايت كنيد:
« أُوْلَئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُاْ الضَّلَــلَةَ بِالْهُدَى وَ الْعَذَابَ بِالْمَغْفِرَةِ فَمَآ أَصْبَرَهُمْ عَلَى النَّارِ »
كسانى كه هدايت را كه تمام ابزارش برايشان جمع بوده، پس زدند و گفتند نمى خواهيم، و به جاى هدايت، گمراهى، سرگردانى، ضلالت، تاريكى و برنامه هاى ناحق را انتخاب كردند و جاى عذاب قيامت را با مغفرت من عوض كردند، به جاى اين كه حركت كنند و بخواهند گناهان گذشته خود، نفاق، فساد، زنا، ربا، دروغ و تقلب خودشان را جبران كنند، اين ماشين عمر را به طرف عذاب من حركت دادند.
منبع : پایگاه عرفان
