خبر داشتن از شكم و شهوت كه علم نيست، اين را همه حيوانات دارند، تهيه ابزار براى شكم و شهوت كه علم نيست. امام صادق مى فرمايد: تهيه ابزار براى شكم و شهوت فضل است نه علم؛ زيرا:
«العلم نور يقذفه الله فى قلب من يشاء» اين فضل است؛ يعنى مقدارى بيشتر از حيوانات ياد گرفته ايد، براى اينكه بر اساس تمدّن براى شكم و شهوت ابزار تهيه كنيد.
حيوانات در يك چارچوب خاص لانه، خانه، خوراك و شهوت خود را انتخاب مى كنند، در طول عمر خود چيزى به زندگى آنها اضافه نمى شود، حيواناتى كه در غار، لانه، وسط درختها و در روى كوهها زندگى مى كنند تا آخر عمر هيچ تغييرى در زندگى آنها به وجود نمى آيد. در خوراك و شهوت افراط ندارند.
شما نمى توانيد حيوانى كه در شهوت افراط كند، پيدا كنيد. اين علم نيست كه من بهتر از حيوانات مسكن آماده كنم، از غارنشينى به چادرنشينى، از چادر نشينى به خانه گلى، از خانه گلى به خانه آجرى و در نهايت در قصر و كاخ زندگى كنم، مسكن براى حيوان غار است، اما براى غافل كاخ است، فرق غار با كاخ، وسيع تر بودن و منظم تر بودن و زيبايى آن مى باشد.
در امر شهوت حيوانات به ماده خاص خودشان قانع هستند، اما غافلان قانع نيستند، شخصى همسر دارد، اما چشم او دنبال زنان و دختران و ناموس ديگران مى باشد، چنانكه در اروپا رسم است، كه مرد براى شهوترانى سراغ مرد مى رود، و كسى به آن ايراد نمى گيرد و گناه نمى دانند اين گونه اعمال از موارد غفلت مى باشد.
اصحاب يمين دانش خودشناسى را از انبياى خدا و ائمه طاهرين آموختند و به اين واقعيت رسيدند كه شخصيت و وجود آنها، جلوه اراده، حكمت، عدل و علم الهى، به صورت خليفة الله است و هم عرض حيوانات نمى باشند.
منبع : پایگاه عرفان
