فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ» كجا داريد مى رويد؟ چه كار مى كنيد؟ در سوره حجرات «2» مى گويد: منهاى عادل، هر كسى آمد و هر خبرى را به شما داد، گوش ندهيد، بلكه تبيّن- تحقيق- واجب است. يعنى تا حقيقتِ خبر را پيدا نكرده ايد، به آن گوش ندهيد.
شخصى با عصبانيت به من گفت: فلان روحانى كه اهل فلان استان است، مى دانى كه چه درآمدى دارد؟ گفتم: چه درآمدى دارد؟ گفت: يك قلمش، فقط سالى نهصد تُن زعفران صادر مى كند. گفتم: اولًا آن روحانى اهل يك منطقه اى است كه يك دانه زعفران هم درنمى آيد. علاوه بر اين، در تمام كره زمين، نهصد تُن زعفران نيست. زعفران مثل طلا، مثقالى وزن مى شود.
آخر كسى گفت: پدرم يك ديگ داده بود براى نذرى هايش ساخته بودند، كه اين ديگ يك سرش در اردستان و يك سرش هم در نطنز بود. گفت: اتفاقاً باباى من هم طرف هاى كاشان زندگى مى كرد، يك شتر داشت كه بار مى كرد، از راه كوير به كرمان مى برد. سر شتر يزد بود، دم شتر نزديك قم بود. گفت: آخر مرد حسابى! چنين شترى كه تو مى گويى كجا جا مى گرفت؟ گفت: در ديگ پدر تو. اگر چنين ديگى بوده، پس چنين شترى هم بايد باشد.
قرآن مى گويد: نود و نه درصد شنيده ها باطل قطعى است و هر كسى بشنود و قبول كند، او را هم در قيامت به عنوان «سَمعُونَ لِلْكَذِبِ» به محاكمه مى كشند، كه چرا در دلت، با شنيده ها آبروى بنده مرا بردى؟
منبع : پایگاه عرفان
