پاسخ حضرت استاد :
کسی که مرگ را پایان کار و فرو رفتن در خاموشی مطلق و قرار گرفتن در بستر نیستی و سبب قطع از همه علایق بداند طبیعی است که باید بترسد . کسی که بر اساس آیات قرآن و روایات به جهان پس از مرگ اعتقاد دارد ، ولی پرونده اش از معصیت و گناه و زشتی آلوده است طبیعی است که به خاطر کیفر گناهان در صورتی که توبه واقعی نکرده باید بترسد .
کسی که دارای ایمان و عمل صالح و اخلاق حسنه و کار خیر ، و نهایتاً هماهنگ با وحی و نبوت و ولایت است و بر این مسیر ثابت قدم است اگر بترسد ترسش بی مورد و بی جاست چنین کسی باید به این معنا توجه کند که وقتی حضرت زهرا سلام الله علیها از پدرش شنید اولین کسی است که پس از مرگ پدر به پدر ملحق می شود لبخند زد و خوشحال شد زیرا یقین داشت از جایی محدود و رنج آور و پر مشقت به جهانی نورانی ، با صفا ، پراز نعمت وارد می شود و در مقام لقاء حق و وصال رب قرار میگیرد . و به این حقیقت توجه کند که امیرالمومنین می فرمود :
انس من به مرگ به خدا سوگند ! از انس طفل شیرخوار به سینه مادر بیشتر است .
و به این واقعیت بیندیشد که علی اکبر هنگامی که خبر شهادت خود و خانواده و اصحاب پدر را از پدر شنید به پدر گفت : چون ما بر حق هستیم از مرگ باک نداریم .
مرگ اگر مرد است گو نزد من آی تا در آغوشش بگیرم تنگ تنگ
من ز او عــمری ســتانم جــاودان او زمن دلـقی ستاند رنگ رنگ
انسانی که دارای ایمان و عمل صالح و آراسته به حسنات اخلاقی است وقتی مرگ را از دیدگاه این آیه می نگرد که لحظه مرگ به پاکان خطاب می شود .
ارجعی الی ربک راضیه مرضیه فادخلی فی عبادی وادخلی جنتی :
از یاد مرگ نه اینکه نمی هراسد بلکه خوشحال و شاد می گردد.
