قرآن دربارة بدکاران حرفهاي در روز قيامت فرمود:
(إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ)
یعنی تا ابد میان آنها و پروردگار حجاب قرار دارد و نميتوانند خدا را ببينند. بهشت را هم نميتوانند ببينند؛ چون چشم ديدن ندارند تا ببينند. صداهاي بهشت را نیز نميتوانند بشنوند. بهشت براي آنها فايدهاي ندارد. نه چشمي دارند که مناظر بهشت را ببيند، نه گوشي که صداهاي دلنواز بهشت را بشنود و نه شکمي که بتوانند يک نصف سيب بهشت را بخورند. اصلاً آن دهان را ندارند. بلكه مانند مرده هستند. مگر نفرمود:
(أَ وَ مَنْ كانَ مَيْتا...)
کسانی که با حق کاري ندارند، مرده هستند.
(يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اسْتَجيبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذا دَعاكُمْ لِما يُحْييكُمْ)
(وَ ما يَسْتَوِي الْأَعْمى وَ الْبَصيرُ * وَ لاَ الظُّلُماتُ وَ لاَ النُّور * وَ لاَ الظِّلُّ وَ لاَ الْحَرُور * وَ ما يَسْتَوِي الْأَحْياءُ وَ لاَ الْأَمْواتُ إِنَّ اللَّهَ يُسْمِعُ مَنْ يَشاءُ وَ ما أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِي الْقُبُور)
من اينها را به بهشت هم ببرم، گويا مرده بردهام؛ مرده در بهشت چه سودي ميبرد.
مثلاً خداوند در قيامت شمر را بهشت ببرد که چه کار کند؟ شرابخوار حرفهاي را به بهشت ببرد چه ميشود؟ کسي که لذتهاي آخرت را جلو انداخته و هر لذتي که دلش خواسته در دنيا برده و جاي لذت بردن براي قيامت نگذاشته، او را کجا ببرد؟
منبع : پایگاه عرفان