امیرالمؤمنین(ع)، نه تنها فاقد همه عیوب بلکه به تعبیری، انسانی کامل است که نیاز به هیچ کس ندارد ولی کل جهانیان به او نیازمندند.
شیعه باید بسیار با دقت زندگی کند و پول بدست آورد. حلالخوری کار آدم را به جایی میرساند که نورانیّت در باطن ایجاد میکند.