امام حسین(ع) شاهراه معرفت است. برای شناخت همهٔ انبیاء، ائمه معصومین، نبوت و پروردگار کافیست حسین را بشناسیم.
برای دیدن چهره آسمانی و ملکوتی حضرت سیدالشهدا (ع) با چشم دل و عقل راهی بجز نظر دقیق به آیات قرآن، روایات و دعاهایی که از آن حضرت نقل شده وجود ندارد.
قم، دهه سوم صفر، پاییز۹۹
عشق به امام حسین یک امر قلبی است و اعضا و جوارح انسان فقط ابزار هستند و این مایه قلب است که همه اعضا و جوارح را بکار میگیرند و جهت میدهد
از کوزه همان برون تراود که در اوست.
زهرای مرضیه، بعد از نماز این دعا را میخواند، : خدایا! زهرا که از دنیا رفت؛ او را از بندگان صالح در برزخ و قیامت قرار بده.
مؤمن کسی است که مردم به خیرش امیدوارند و آن را به نحو احسن انجام میدهد و حتی یک نفر هم از او ضرر نمیبیند
شریفترین و سودمندترین دانش، معرفت به پروردگار است و این معرفت به پروردگار فقط از طریق آیات و روایات اهلبیت(ع) قابل دسترسی است.