آشنايی با كرامات اهل بيت(ع)، ص: 14

گريه بر حسين (ع)، عطی كريم مطلق

در روايات است كه به طور كلی گريه از اثربخش ترين عبادات است كه هيچ پيمانه و وزنی نمی تواند ارزش آن را بسنجد. «1»

يك گريه در قرآن است كه خداوند درباره آن می فرمايد: (أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِ ) «2» عارفان به من! از دو چشمانشان، مانند دو چشم آب، اشك می ريزد. اين گريه، گريه وصل به خداست. دومين گريه ای كه كنار گريه برای خدا، از بزرگ ترين گريه هاست، گريه برای اباعبدالله الحسين (ع) است. اين گريه را هم خدا انتخاب كرده. چكارش می شود كرد؟ به چه كسانی داده؟ به شما. چيزی را از شما گرفته و اين گريه را داده است؟ نه، آن را مجانی به شما داده، بهشت مجانی، آمرزش مجانی، شفاعت مجانی. چرا مجانی؟ چون كريم است. يكی كه از او چيزی می خواهد، نمی تواند به او عنايت نكند. نمی تواند كسی به كريم بگويد كه او بخل می ورزد. بخل در حريم كريم راه ندارد. نمی شود درباره كريم مطلق چنين گفت؛ چنانكه درباره كرم حاتم كه- يك قطره از ده ها اقيانوس بی كران كرم خداوند هم نيست-،

______________________________
(1) 1. شيخ كلينی، كافی، ج 2، ص 481.

(2) 2. مائده: 83 ..