آشنايی با كرامات اهل بيت(ع)، ص: 20

پيغمبر (ص) به محض اين كه به اين شكل خبر شهادت حسن و حسين (ع) خود را شنيد، زار زار در معراج گريه كرد. خطاب رسيد حبيب من! گريه تو برای من سخت است، گريه نكن! گريه نكن! گفت: خدايا! اين محبت به بچه ها را مگر خودت به آدم نمی دهيد؟ دلم می سوزد. درباره كريم دارم می گويم. گفت: حبيب من! اگر دلت می خواهد نسوزد، من پرونده شهادت حسن و حسين (ع) تو را ببندم و در برابرش، تو نبايد در قيامت به يك نفر از امتت كار داشته باشی. از كلّ آن ها خودم حساب می كشم و از شفاعت ديگر خبری نيست و ما با هم معامله می كنيم. جواب را ببين. پيغمبر (ص) گفت: مگر می شود كه من دارا باشم و در قيامت از دارايی ام به فقيری ندهم. گفت خدايا! اگر نور دو چشمم، زهرا (س)، هم با اين دو تا بچه كشته بشود، شفاعت مرا از امّتم نگير!