ترجمه صحيفه كامله سجاديه، ص: 258
مهلتشان می دهی، تا به سويت باز گردند. شتاب در عقوبت را وا می گذاری، تا به عرصه گاه توبه و بازگشت بنشينند، تا آن كه از جانب تو سزاوار هلاكت شده، هلاك نشود، و تيره بختشان به نعمت تو بدبخت نگردد. هلاكت و بدبختی آنان پس از طول مدتی است، كه حرام و حلالت را برای آنان روشن كردی، و پيوسته به عذاب تهيدستان فرمودی، و عذر بسياری از اين قبيل در برابرشان قرار دادی، و پی در پی بر آنان اتمام حجّت كردی.
اين همه، بر پايه كرم و بخششی از عفو توست ای بزرگوار! و سود و بهره ای است از مهربانی تو ای بردبار! تويی كه دری برای بندگانت به سوی عفوت گشودی، و آن را توبه ناميدی، و بر آن درِ گشوده دليلی از وحيت قرار دادی، تا آن را گم نكنند،- ای كه نامت والا و مبارك است!- فرمودی: «به سوی خدا بازگرديد؛ بازگشتی خالص باشد كه پروردگار گناهانتان را محو كند و شما را وارد بهشت هايی كند كه از زير آنها نهرها روان است. روزی كه خداوند، پيامبر و كسانی كه به او ايمان آوردند، خوار نمی كند، نورشان پيش رويشان، و از جانب راستشان در حركت است. می گويند: خدايا! نور ما را كامل كن و ما را بيامرز، كه تو بر هر كاری توانايی.»
پس بهانه و عذر كسی كه پس از گشوده شدن در و اقامه دليل، از ورود به عرصه گاه عفوت غفلت كند چيست؟
و تويی كه در معامله با خود، به بهره و سود بندگانت افزودی، و در اين داد و ستدشان با تو، سودشان، و كاميابی و فوزشان به وقت ورود بر تو، و بهره افزون را از جانب خود برای آنها خواسته ای.
پس گفتی- ای كه نامت مبارك و والاست!- «هر كس يك خوبی بياورد، ده برابرش برای اوست، و هر كس يك بدی بياورد، جز به مانند آن عقوبت نشود.»
و فرمودی: «داستان آنان كه اموالشان را در راه خدا انفاق می كنند، مانند
