ترجمه صحيفه كامله سجاديه، ص: 281

حضرتت می بخشی، و با آمرزشت بر من منّت گذار؛ همان گونه كه از آمرزشت بر كسی كه نسبت به تو اميدوار است منّت می گذاری. اين كار در نظرت بزرگ نمی آيد.

و در اين روز نصيبی برايم قرار ده، كه به سبب آن به بهره ای از خشنوديت دست يابم، و مرا از آنچه كوشش كنندگان در عبادتت به آن باز می گردند،- كه پاداش و ثواب عظيم توست- تهی دست باز مگردان. من گرچه اعمال شايسته ای كه آنان پيش فرستادند، پيش نفرستادم، ولی توحيدت و نفی همانند و همتاها و شبيه ها را از وجود مباركت پيش فرستادم، و از همان درهايی كه فرمان دادی از آنها وارد بر تو شوند، وارد شدم و با وسيله ای به تو تقرّب جستم كه كسی جز با تقرّب به آن، به مقام قرب تو نرسد. سپس با توبه و زاری به پيشگاهت و اظهار ذلّت و مسكنت برايت، و حسن ظنّ به حضرتت، و اعتماد به آنچه كه نزد توست، تقرّب جويی را دنبال كردم، و اميد به تو را كه كمتر اميدواری با داشتن آن نوميد می شود، ضميمه آن كردم و از تو درخواست كردم؛ درخواست شخص كوچك، خوار، نيازمند، تهی دست، ترسان و پناه خواه. با اين حال، درخواستم از روی بيم و زاری و پناه خواهی و ملجأطلبی بود؛ نه از روی گردن كشی به مانند كبر متكبّران، و نه از روی خاطر جمعی؛ به مانند خاطر جمعی مطيعان، و نه از روی بلند پروازی؛ مانند بلند پروازی كسی كه به شفاعت شفيعان مطمئن است. و من گذشته از اين، كمترين كمتران و خوارترين خواران و همانند ذرّه يا كوچك تر از آنم.

ای كه در كيفر بدكاران شتاب نكردی و نعمت ناز پروردگانِ غرق در عيش و نوش را منع ننمودی! ای كه به گذشت از لغزش بر لغزش داران منّت می نهی، و به مهلت دادن به خطاكاران، تفضّل می ورزی! منم بدكار، منحرف به گناه، خطاكار، لغزش دار. منم كه از روی جرأتِ بر تو اقدام به گناه كردم. منم كه از