ترجمه صحيفه كامله سجاديه، ص: 296

آنگاه از حضرت حق هر چه را می خواهی بخواه، و هزار بار بر محمّد و آلش درود فرست، كه حضرت زين العابدين عليه السلام چنين می كرد.

دعای 49 دفع شرّ دشمنان و ردّ فشار آنها

خدای من! راهنماييم كردی؛ ولی به كارهای پوچ و بيهوده پرداختم، و پندم دادی؛ اما سنگدل شدم، و نعمت زيبا عطايم كردی، به نافرمانی گراييدم.

چون هدايت و نعمت و عطايت را به من شناساندی، و من به توفيقت آنها را شناختم، و به زشتی گناهانی كه در كنار اين همه مواهب انجام دادم آگاه شدم، از حضرتت درخواست آمرزش كردم، و تو مرا آمرزيدی و عذرم را پذيرفتی، باز به گناه برگشتم، و تو گناهم را پوشاندی و رسوايم نكردی.

خدای من! تو را سپاس. خود را در وادی هلاكت انداختم، و در درّه های تباهی و نابودی وارد شدم، با ورود به آن درّه ها، خود را در معرض سخت گيری هايت قرار دادم، و با فرود آمدن به آنها، خود را در معرض عذاب هايت گذاشتم. برای نجاتم وسيله ام در پيشگاهت، توحيد، و دستگيره ام اين است كه چيزی را شريك تو قرار ندادم و همراه تو معبودی نگرفتم. با همه وجودم به سويت فرار كردم، گريزگاه بدكار و پناهگاه، آن كه سود و بهره خود را ضايع كرده، و پناهنده شده درگاه توست. چه بسيار دشمنی كه شمشير دشمنيش را عليه من از نيام بيرون كشيده و دم تيغش را عليه من تيز كرده، و سرِ نيزه اش را به قصد حمله بر من نازك ساخته و زهرهای كشنده اش را به آشاميدنيم در