ترجمه صحيفه كامله سجاديه، ص: 182

تو روی آورده، طمعش از هر كه به او طمع ورزيده می شود تهی شده غير تو، و ترسش از هر چه از آن ترسيده می شود، برطرف شده جز تو، پس با حال زاری و ذلّت پيش رويت ايستاده، و از روی تواضع و فروتنی ديده اش را به سوی زمين انداخته، و سرش را در برابر عزّتت، ذليلانه به زيرافكنده و خاضعانه رازش را كه تو از او به آن داناتری، برايت آشكار ساخته، و خاشعانه گناهانش را كه حضرتت به تعدادش آگاه تر است برشمرده، و برای نجات از گناهان بزرگی كه برای مرتكب شونده اش در علم تو، عين هلاكت است، و زشتی اعمالی كه در عرصه قضا و قدَرَت او را رسوا كرده، به فرياد رسی و طلب ياری برخاسته؛ همان گناهانی كه روزگار لذّت هايش پشت كرده و از بين رفته، و پيامدهای زيان بخشش به جا مانده و گريبان گير شده.

ای خدای من! اگر اين گنهكار را كيفر دهی، عدالتت را منكر نمی شود، و اگر از او گذشت كنی و به او رحمت آوری، گذشتت را در برابر بی نهايت بودنت بزرگ نمی شمارد؛ برای اين كه تو پروردگار كريمی، پروردگاری كه آمرزش گناه بزرگ، او را بزرگ ننمايد.

خدايا! اينك منم كه در پيشگاهت نسبت به امرت، مطيع و سر به فرمان آمدم، و آن امر اين است: ما را دستور دادی دعا كنيم، و من وفای به وعده ای را كه در مورد اجابت دعا داده ای خواستارم؛ زيرا فرمودی: «مرا بخوانيد تا شما را اجابت كنم.»

خدايا! پس بر محمّد و آلش درود فرست و با من با آمرزشت برخورد كن؛ چنانكه من با اعتراف به گناه با تو برخورد كردم، و مرا از لغزش گاه های گناهان برگير؛ چنانكه خود را برای تو پست كردم، و به پرده پوشيت بر من پرده پوشان، چنانكه از به كيفر رساندن من درنگ كردی.

خدايا! نيّتم را در طاعتت استوار كن، و بينشم را در بندگيت محكم فرما، و به