ترجمه صحيفه كامله سجاديه، ص: 300

آميخته، و تيرهای اصابت كننده اش را به سوی من نشانه رفته، و ديده نگهبانی و مراقبتش نسبت به من نخفته، تصميم گرفته كه مرا هدف شكنجه و آزار و ناراحتی قرار دهد، و جرعه تلخی و مرارتش را به كام من ريزد.

ولی ای خدای من! تو ناتوانيم را از تحمّل بارهای گران و عجزم را از پيروزی، در برابر كسی كه آهنگ جنگ و مبارزه با من را دارد ديدی و تنهاييم را در برابر عدّه زيادی كه با من به عداوت و دشمنی برخاسته، و در حال بی خبری من، در كمين گرفتار كردنم نشسته اند، مشاهده فرمودی. پيش از آن كه از تو ياری بخواهم، بی مقدمه به ياريم برخاستی، و پشتم را به نيرويت محكم كردی. سپس سطوت و صولت و تندی و تيزی دشمن را شكستی، و پس از آن كه در ميان عدّه ای انبوه، و افرادی فراوان جا داشت، تنهايش گذاشتی، و مرا بر او قدرت و برتری دادی، و آنچه را به سوی من نشانه رفته بود، به خودش برگرداندی، و او را از عرصه گاه جنگِ بر ضد من بازگرداندی، در حالی كه خشمش بهبودی نيافت، و كينه اش آرام نشد، و سرانگشتانش را به دندان گزيد، و رخ برتافت و به ميدان جنگ پشت كرد، در حالی كه سپاهيانش از آن چه وعده اش داده بودند، تخلّف كردند.

و چه بسيار متجاوزی كه با حيله هايش به حقوق من تجاوز كرد، و دام های شكارش را برايم نهاد، و مراقبت و نگهبانيش را بر من گماشت، و چون درنده ای كه به انتظار به دست آوردن فرصت، برای شكار كردن صيدش كمين نمايد، در كمين من نشست، در حالی كه خوش رويی چاپلوسی را برايم آشكار می كند، و با شدّت خشم مرا می پايد.

ای خدای من! پربركت و بلند مرتبه ای، هنگامی كه فساد باطن و زشتی آنچه را در دل و انديشه داشت ديدی، او را با مغز در آن گودالی كه برای شكار كنده بود در انداختی، و در پرتگاه حفره اش در افكندی، تا پس از سركشيش، با