ترجمه قرآن كريم، ص: 424
مؤمنان و مهاجران [كه پيش از اين بر پايه ايمان و هجرت ميراث می بردند] سزاوارترند، مگر اينكه بخواهيد [در وصيت كردن به پرداخت ارث ] درباره دوستانتان احسان كنيد كه اين امری ثبت شده در كتاب [خدا] ست. 6
[ياد كن ] زمانی كه از پيامبران [برای ابلاغ وحی ] پيمان گرفتيم، و [نيز] از تو و از نوح و از ابراهيم و موسی و عيسی بن مريم، از همه پيمانی استوار گرفتيم،
تا صادقان را از صدقشان بپرسد [و پاداش صدقشان را به آنان عطا كند] و برای كافران عذابی دردناك آماده كرده است.
ای اهل ايمان! نعمت خدا را بر خود ياد كنيد، هنگامی كه سپاهيانی [به قصد نابود كردنتان ] به سوی شما آمدند، پس بادی [كوبنده ] و لشكريانی كه آنها را نمی ديديد بر ضد آنان فرستاديم [تا آنان را در هم كوبيدند]؛ و خدا به آنچه انجام می دهيد بيناست.
زمانی كه از بالا و از پايين [لشكرگاه ] تان به سويتان آمدند، و آن گاه كه ديده ها [از شدت ترس ] خيره شد و جان ها به گلو رسيد، و به خدا آن گمان ها [ی ناروا] را [كه خود می دانيد] می برديد.
آنجا بود كه مؤمنان مورد آزمايش قرار گرفتند و به اضطرابی سخت دچار شدند.
آن گاه كه منافقان و آنان كه در دل هايشان بيماری [ضعف ايمان ] بود، می گفتند: خدا و پيامبرش جز از روی فريب، ما را وعده [پيروزی ] نداده اند!
و آن گاه كه گروهی از آنان گفتند: ای اهل مدينه! [ميدان نبرد] جای درنگ شما نيست، پس برگرديد. و گروهی از آنان از پيامبر اجازه [برگشتن ] می خواستند، و می گفتند: خانه های ما بدون حفاظ است. در صورتی كه بدون حفاظ نبود، و آنان جز فرار را قصد نداشتند!
و اگر از پيرامون خانه هايشان بر آنان حمله می شد و از آنان بازگشت [به شرك و جنگ با مؤمنان ] درخواست می شد، آن را می پذيرفتند و برای آن جز مدت كوتاهی
