ترجمه قرآن كريم، ص: 498
است، سپس [درباره آن ] بازخواست خواهيد شد. 44
و از پيامبرانی كه پيش از تو فرستاده ايم بپرس كه آيا به جای [خدایِ ] رحمان معبودانی كه پرستش شوند، قرار داده ايم؟!
به راستی ما موسی را با نشانه های خود به سوی فرعون و سران و اشراف قومش فرستاديم، پس گفت: من فرستاده پروردگار جهانيانم؛
ولی چون معجزه های ما را برای آنان آورد به ناگاه آنان [از روی ريشخند] به آنان می خنديدند.
ما هيچ معجزه ای را به آنان نشان نمی داديم مگر آنكه از مشابهش بزرگ تر بود، و آنان را به عذاب دنيايی گرفتار كرديم، برای اين كه بازگردند.
[زمانی كه گرفتار شدند] گفتند: ای جادوگر! پروردگارت را بر پايه عهدی كه با تو كرده [كه: اگر ايمان آوريم عذاب را از ما بردارد] برای ما بخوان، بی ترديد ما هدايت خواهيم يافت.
هنگامی كه عذاب را از آنان برطرف می كرديم، ناگاه پيمان می شكستند.
و فرعون در ميان قومش اين گونه ندا داد: ای قوم من! آيا حكومت مصر ويژه من نيست و اين نهرها از زير [كاخ های ] من به فرمان من روان نيستند؟ آيا [عظمت و حشمت من و فقر و تهيدستی موسی را] نمی بينيد؟!
مگر نه اين است كه من از اين كسی كه خوار و بی مقدار است و نمی تواند روشن و گويا سخن گويد، بهترم؟
[اگر موسی، عزت، سربلندی، كرامت و شخصيت داشت ] پس چرا دستبندهای زرين و طلا بر او آويخته نشده است؟ يا چرا فرشتگانی [برای اثبات نبوتش ] همراه او نيامده اند؟
پس او قومش را سبك مغز شمرد [و آنان را با وسوسه و اغواگری فريفت و خوارشان كرد] در نتيجه از او اطاعت كردند؛ زيرا آنان مردمی بدكار و نافرمان بودند.
چون ما را به خشم آوردند از آنان انتقام گرفتيم، و نهايتاً همه را غرق كرديم.
در نتيجه آنان را پيشگامان [دوزخيان ] و عبرتی برای آيندگان قرار داديم.
چون فرزند مريم [در آيات قرآن به نداشتن پدر به عنوان روح خدا و كلمة اللَّه ] مثل زده شد، ناگهان قوم [مشرك و بت پرست ] تو نسبت به آن از روی مسخره و خنده فرياد برداشتند،
و گفتند: آيا معبودان ما بهترند يا او. [ولی ] آنان اين