ترجمه قرآن كريم، ص: 511
آنان گوش و چشم و دل قرار داده بوديم، ولی گوش و چشم و دلشان چيزی از عذاب را از آنان برطرف نكرد؛ زيرا همواره [با داشتن آن ابزار تشخيص ] آيات ما را انكار می كردند، و سرانجام عذابی كه همواره آن را مسخره می كردند، آنان را احاطه كرد.
به راستی ما [اهل ] آبادی هايی را كه پيرامون شما [اهل مكه ] بودند [به كيفر طغيانشان ] هلاك كرديم و آيات خود را به صورت های گوناگون [برای آنان ] بيان داشتيم، كه به حق بازگردند.
پس چرا معبودانی كه به جای خدا انتخاب كردند به گمان اينكه آنان را به خدا نزديك كند، آنان را [هنگام نزول عذاب ] ياری نكردند بلكه [گم شدند و] از دستشان رفتند، اين بود [سرانجام ] دروغشان و آنچه را همواره افترا می زدند.
[ياد كن ] هنگامی كه گروهی از جن را به سوی تو متوجه كرديم كه قرآن را بشنوند، چون نزد قرائت آن حاضر شدند، گفتند: [برای شنيدن قرآن ] خاموش باشيد. چون قرائت پايان يافت به سوی قومشان در حالی كه بيم دهنده بودند، بازگشتند.
گفتند: ای قوم ما! به راستی ما كتابی را شنيديم كه پس از موسی نازل شده است، تصديق كننده همه كتاب های پيش از خود است، به سوی حق و به سوی راه مستقيم هدايت می كند.
ای قوم ما! دعوت كننده [به سوی ] خدا را [كه پيامبر اسلام 9 است ] اجابت كنيد و به او ايمان آوريد تا خدا برخی از گناهانتان را بيامرزد و از عذابی دردناك پناهتان دهد؛
و آنان كه دعوت كننده خدا را اجابت نكنند نمی توانند [خدا را] در زمين عاجز كنند [تا از دسترس قدرت او بيرون روند] و آنان را در برابر خدا ياورانی نيست [كه عذاب را از آنان دفع كند]، اينان در گمراهی آشكاری هستند.
آيا ندانسته اند خدايی كه آسمان ها و زمين را آفريد و از آفرينش آنها درمانده و خسته نشد، قدرت دارد مردگان را زنده كند؟ آری او بر هر كاری تواناست؛
روزی كه كافران را بر آتش عرضه می كنند [از آنان می پرسند:] آيا اين حق نيست؟ می گويند: آری!