ترجمه قرآن كريم، ص: 59
خدا نگيرد. پس اگر [از دعوتت به اين حقايق ] روی گرداندند [تو و پيروانت ] بگوييد: گواه باشيد كه ما [در برابر خدا و فرمان ها و احكام او] تسليم هستيم.
ای اهل كتاب! چرا درباره ابراهيم مجادله و ستيز می كنيد [شما قوم يهود، او را يهودی می دانيد، و شما گروه نصاری، او را نصرانی می شماريد] در حالی كه تورات و انجيل بعد از او نازل شد؛ آيا نمی انديشيد؟!
آگاه باشيد! شما كسانی هستيد كه درباره آنچه به آن آگاهی داشتيد مجادله و ستيز كرديد، [ستيز شما يهوديان با نصاری اين بود كه مسيح، فرزند خدا نيست، و ستيز شما نصاری با يهوديان اين بود كه عيسی دارای مقام نبوّت است و ايمان به او واجب است،] پس چرا درباره آنچه به آن آگاهی نداريد [و آن آيين ابراهيم است ] مجادله و ستيز می كنيد؟! و خدا می داند و شما نمی دانيد.
ابراهيم نه يهودی بود و نه نصرانی، بلكه يكتاپرست و حق گرايی تسليم بود، و از مشركان نبود.
مسلماً نزديك ترين مردم به ابراهيم [از جهت پيوند وانتساب معنوی ] كسانی اند كه [از روی حقيقت ] از او پيروی كردند، و اين پيامبر و كسانی كه [به او] ايمان آورده اند [از همه به او نزديك ترند] و خدا ياور و سرپرست مؤمنان است.
گروهی از اهل كتاب آرزو دارند كه كاش شما را [از راه خدا] گمراه كنند، در حالی كه جز خودشان را گمراه نمی كنند، و [اين واقعيت را] درك نمی كنند.
ای اهل كتاب! چرا به آيات خدا [در تورات و انجيل درباره اوصاف پيامبر اسلام ] كفر می ورزيد در حالی كه خودتان گواهی می دهيد [كه اين آيات از سوی خدا نازل شده است؟!]
ای اهل كتاب! چرا در حالی كه [به حقايق ] آگاهيد، حق را به باطل مُشتبه می كنيد، و حق را پنهان می داريد [تا مردم گمراه بمانند؟!]
و گروهی از [عالمانِ ] اهل كتاب [به پيروان خود] گفتند: اول روز به آنچه [از آيات قرآن ] بر مؤمنان نازل شده [به مكر و حيله ] ايمان آوريد، و در پايان روز كفر ورزيد، شايد [مؤمنان با اين ايمان و انكار شما به ترديد افتند و] از دينشان بازگردند!!
و [نيز گفتند: در توضيح حقايق ] جز به كسی كه از دينتان پيروی می كند، اطمينان نورزيد [تا ديگران هدايت نيابند]. بگو: يقيناً هدايت، هدايت خداست. سپس گفتند: گمان نكنيد آنچه به شما اهل كتاب [از نبوّت، معجزه، قبله مستقل و آيات آسمانی ] داده شده به كسی [از عرب و غير عرب ] داده شود، يا اينكه مؤمنان