ترجمه قرآن كريم، ص: 557
مؤمنان! چرا چيزی را می گوييد كه خود عمل نمی كنيد؟ 2
نزد خدا به شدت موجب خشم است كه چيزی را بگوييد كه خود عمل نمی كنيد.
خدا كسانی را دوست دارد كه صف زده در راه او جهاد می كنند [و از ثابت قدمی ] گويی بنايی پولادين و استوارند.
[ياد كن ] هنگامی كه موسی به قومش گفت: ای قوم من! چرا مرا می آزاريد در حالی كه می دانيد من فرستاده خدا به سوی شما هستم؟ پس هنگامی كه [از حق ] منحرف شدند، خدا هم دل هايشان را [از پذيرفتن هدايت ] منحرف كرد، و خدا مردم بدكار و نافرمان را هدايت نمی كند.
[ياد كن ] هنگامی كه عيسی بن مريم گفت: ای بنی اسرائيل! به يقين من فرستاده خدا به سوی شمايم، تورات را كه پيش از من بوده، تصديق می كنم، و به پيامبری كه بعد از من می آيد و نامش «احمد» است، مژده می دهم. ولی هنگامی كه [احمد] دلايل روشن برای آنان آورد، گفتند: اين جادويی است آشكار!!
و ستمكارتر از كسی كه بر خدا دروغ می بندد، در حالی كه به اسلام دعوت می شود كيست؟ و خدا مردم ستمكار را هدايت نمی كند.
می خواهند نور خدا را با دهان هايشان خاموش كنند در حالی كه خدا كامل كننده نور خود است، گرچه كافران خوش نداشته باشند.
اوست كه پيامبرش را با هدايت و دين حق فرستاد تا آن را بر همه اديان پيروز كند، گرچه مشركان خوش نداشته باشند.
ای اهل ايمان! آيا شما را به تجارتی راهنمايی كنم كه شما را از عذابی دردناك نجات می دهد؟
به خدا و پيامبرش ايمان آوريد، و با اموال و جان هايتان در راه خدا جهاد كنيد؛ اين [ايمان و جهاد] اگر [به منافع فراگير و