ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 1017

جز تو نيست، جنبش و نيرويی جز به خدا نيست، گذشت و سلامت كامل، از هر بدی و شرّ در دنيا و آخرت را از تو می خواهم، خدايا پناه می آورم به تو از عذاب قبر و فشار قبر و تنگی قبر و پناه می آورم به تو از يورشهای شب و روز، خدای ای پروردگار مشعر الحرام، و پروردگار شهر حرام، و پروردگار حلّ و احرام، به محمّد و خاندان محمّد از جانب من سلام برسان. خدايا پناه می آورم به زره محكمت، و پناه می آورم به جمع كردنت از اينكه مرا بميرانی به غرق شدن يا سوختن يا گلوگيرشدن يا قصاص يا شكنجه و مرگ تدريجی يا مسموميت يا به چاه افتادن، يا طعمه درنده شدن يا سكته يا به چيزی از مدرنيهای بد، ولی مرا در بسترم، به حال اطاعت از خود و رسولت (درود خدا بر او و خاندانش) بميران، رسيده به حق، نه خطاكار، يا در صف آنان كه در قرآنت وصفشان كردی: گويی ايشان بنايی استوارند.

خودم و فرزندانم و آنچه پروردگارم روزی ام نموده پناه می دهم به «قل اعوذ بربّ الفلق ...» خوم و فرزندانم و آنچه پروردگارم روزی ام نموده پناه می دهم به «قل اعوذ برب الناس ...» ستايش خدای را، به عدد آنچه خدا آفريد، و ستايش خدای را مانند آنچه پديد آورد، و ستايش خدای را به پری آنچه خلق كرد، و ستايش خدای را به امتداد كلمتش، و ستايش خدای را به وزن عرشش، و ستايش خدای را به خشنودی خودش، معبودی جز خدا نيست بردبار بزرگوار، و معبودی جز خدا نيست والای بزرگ، منزّه است خدا، پروردگار آسمانها و زمين، و آنچه در ميان آن دو است، و پروردگار