فارسی
سه شنبه 19 تير 1403 - الثلاثاء 1 محرم 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

مرگ و فرصت ها، ص: 364

اين شعر خيلی زيبا است:

در حقيقت مالك اصلی خداست

اين امانت بهر روزی نزد ماست

يعنی اين ها از دست ما می روند. مگر ما چقدر روزی می خواهيم بخوريم؟

پول های اضافه را برای چه كار می خواهيم؟ خوردنی كه نيست. بد است كه وصله بخل به مال بخورد. خود ثروتمند را بيچاره می كند. اين نيز يكی از فرصت هايی است كه وجود مبارك رسول خدا صلی الله عليه و آله از ميان فرصت هايی كه خدا به انسان می دهد، برشمردند.

بيا تا دست از اين عالم بداريم

بيا تا پای دل از گل برآريم

بيا تا همچو مردان در ره دوست

سراندازی كنيم و سرنخاريم

بيا تا از غم دوری از اندر

چو ابر نوبهاران خون بباريم «1»

والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته

______________________________
(1)- شيخ روز بهان.




پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^